FAQ (Veelgestelde vragen)

• Wat betekent mulata in Brazilië?

  De mulattos waren al sinds de koloniale tijd gebruikelijk in Brazilië, als gevolg van seksuele interactie, vooral tussen Portugese en Afrikaanse vrouwen.
  Deze mulattos zijn het resultaat van kruisingen tussen rassen: de banda forra (wit met zwart), de salta-atrás (mameluco met zwart), of terceirão (wit met mulatto).
  Volgens Darcy Ribeiro waren de mulattos een essentieel onderdeel van de vorming van de Braziliaanse identiteit, omdat ze als mestiezen zich niet identificeerden met hun Europese en Afrikaanse oorsprong en een Braziliaanse identiteit aannamen.

• Wat zijn amendoim Japonês?

  Het was Yoshigei Nakatani, een Japanse immigrant die in 1932 in Mexico aankwam, die de amendoim Japonês uitvond.
  Nadat hij in Mexico aankwam, was Nakatani op zoek naar werk en een manier om te slagen. Toen hij Japan verliet, zei hij tegen zijn moeder: ‘Mijn doel is om te triomferen en terug te keren, anders zal ik nooit meer terugkomen’.
  De meeste immigranten werkten voor Heijiro Kato, een rijke zakenman die een van de grootste warenhuizen in Mexico bezat, en woonde in het centrum van Mexico-Stad, in de buurt die bekend staat als La Merced.
  Daar werd Nakatani verliefd op een jonge Mexicaanse vrouw, Emma Evila, en trouwden ze in 1935.
  Eens getrouwd, begonnen de Nakatani’s zich te integreren in de Mexicaanse samenleving. Echter, de oorlog die in december 1941 uitbrak tussen Japan en de Verenigde Staten, veroorzaakte ernstige gevolgen. Degenen die in de provincies woonden, werden met geweld overgebracht naar Mexico-Stad en Guadalajara, waardoor ze hun baan en de steden verlieten die grote groepen nakomelingen geboren in Mexico herbergden.
  
  Nu werkloos, stond Nakatani voor een moeilijke situatie omdat hij zijn vrouw en vijf kleine kinderen moest onderhouden.
  In 1943 werd hij gedwongen terug te grijpen naar wat hij jaren eerder als leerling in een snoepwinkel in Sumoto, zijn geboorteplaats in de prefectuur Hyogo, had geleerd.
  Hij en zijn vrouw Emma begonnen traditionele Mexicaanse snoepjes te maken, bekend als ‘muégano’, in een kleine kamer in hun buurt.
  Ze verkochten zo goed dat het paar begon met het maken van een langere versie van het gefrituurde snoep, genaamd ‘oranda’, besprenkeld met zout.
  Het was opnieuw een succes onder de mensen in zijn buurt.
  Aangemoedigd hierdoor, experimenteerde Yoshigei Nakatani met een snack met pinda’s, rijstmeel en sojasaus dat hem aan zijn jeugd in Japan deed denken.
  Echter, omdat het moeilijk was om alle ingrediënten in Mexico te vinden, paste hij het recept aan met tarwebloem.
  Al snel steeg de vraag naar pinda’s zo sterk dat het paar de productie moest verhogen met behulp van kleine machines gemaakt door lokale smeden.
  
  De klanten zelf noemden de snack ‘amendoim Japonês’, zoals het bekend is in Mexico en behoort tot de meest geconsumeerde pinda’s in Brazilië.