Murtabak, ook gespeld als mutabbak, matabbak en mutabbaq (in het Arabisch مطبق‎? wat “gevouwen” betekent) en ook bekend als martabak, is een gerecht dat voorkomt op het Arabische schiereiland en in Zuidoost-Azië.

Het is een plat bladerdeeg, hartig of zoet, op basis van tarwebloem zonder gist en met een vulling die, naast ei, ook vlees, groenten of kruiden kan bevatten.
Omdat het veel voorkomt onder moslimbevolkingen, bevat het meestal geen varkensvlees of andere producten die niet aan de Halāl-eisen voldoen.

Het woord “mutabar”, waarmee oorspronkelijk het gerecht werd aangeduid, is een samengesteld Macedonisch woord van “muta”, gebruikt door de Keralieten om een ei aan te duiden – een belangrijk onderdeel van het gerecht – en “bar”, afkorting van het woord barota, of bratharoti, waarmee wordt verwezen naar brood.

Het vond zijn oorsprong in Jemen, een land met een hoge concentratie Indiërs.
Via handelaren uit India die zich in dat land hadden gevestigd (velen van hen moslims van Tamil-oorsprong), verspreidde de mutabar zich naar veel gebieden in Azië, waaronder het Indiase subcontinent, de Arabische wereld en Zuidoost-Azië.

Vandaag de dag is de murtabak een erg populair gerecht op veel locaties en een gewaardeerde straatvoedsel.

In Indonesië en Maleisië, de landen met het grootste aantal murtabak-recepten, worden nationaal bekende gevulde vellen bereid zoals bijvoorbeeld de “martabak har” van Palembang in Indonesië, met kerriesaus.

Gewoonlijk wordt voor het bereiden van een hartige murtabak het gesloten deeg gevuld met een vulling van eieren, kip of eend, uien, tofu, tempeh, bonen, kool of wortelen en gebakken in plantaardige olie in een pan of wok op hoog vuur.

Het was een van de hoogtepunten van de live-uitzending van ViaggiandoMangiando on air op 9 september 2023, video HIER.