Oorspronkelijk ontstaan in Spanje (Andalusië), verspreidde het woord “chicharrón” zich naar alle Spaanstalige landen, verwijzend naar verschillende vormen van varkensvleesbereidingen.
Varkens werden inderdaad door de Spanjaarden in Peru geïntroduceerd.

De chicharrón de chancho bestaat uit gefrituurde varkensbuik in reuzel of olie. Tegenwoordig, om het lichter te maken, wordt het ook in zijn eigen vet gekookt.

In Peru zijn het varkensvlees en de andere ingrediënten van het recept overal populair. Uiteraard heeft elke regio zijn eigen versie van het gerecht, vaak geserveerd met licht verschillende bijgerechten. Bijvoorbeeld, in de bergstad Huaraz, wordt het geserveerd met grote maïskorrels, aardappelen en zoete aardappelen en een dressing gemaakt van rode ui en muña van lokale kruiden. In een andere hooglandstad, Huancayo, wordt het bereid met een pittige dressing en staat het bekend als chicharrón colorado.

Het volgende recept is de meest traditionele versie uit Lima van de pan chicharrón, waarbij de knapperige stukjes varkensvlees worden vergezeld door plakjes gefrituurde zoete aardappelen en een pittige ui-en-peper dressing bekend als sarsa criolla.

Het brood dat traditioneel voor dit recept wordt gebruikt, is een licht broodje bekend als marraqueta of pan francés, beschouwd als het meest geconsumeerde brood bij het ontbijt in Peru, dat niets te maken heeft met de baguette.

Tijdens de maandelijkse bijeenkomst met “In cibo veritas“, van mijn culturele vereniging Artistieke Groep Le cafe des artistes, heb ik tijdens de avond gewijd aan de Peruaanse keuken de pan chicharrón en andere Peruaanse recepten gemaakt, waaronder de ceviche en de anticuchos.

Op de foto het resultaat (ik heb een rond tarwebrood gebruikt, gearomatiseerd met rode biet).