Ik was in Kenia in februari 2004, en eenmaal terug thuis kreeg ik de zogenaamde “Afrika-koorts”.
Ik verbleef een week in de toenmalige Ventaclub Temple Point, aan het bekendste en mooiste strand van Kenia, namelijk Watamu, en ik ging op safari in het nationale park van Tsavo East, en het was een geweldige ervaring. Ik nam me voor om vaker terug te komen, omdat de safari slechts een dag duurde en ik zou graag minstens een nacht in de lodges willen slapen om de dieren te zien wanneer de zon ondergaat, en het minder warm is, en dan naar de beekjes gaan om te drinken, waardoor het gemakkelijker is om ze te zien, maar ik heb het nooit gedaan.
Het Kenia dat ik ervoer, binnen de gouden muren van een resort, was vol zon, warmte en wilde, witte stranden. Afrika zou zichzelf kunnen voeden dankzij het toerisme, maar helaas zijn er te veel belangen om het arm en onwetend te houden.
Buiten het resort is alles anders, dat weet iedereen, maar om het echte Afrika te ervaren, zou je je bij humanitaire organisaties moeten aansluiten; anders neem je genoegen met het zien van de mooie kant, die je juist aantrekt vanwege zijn “wildheid”.
De Viaggi della Ventaglio was een bekende Italiaanse touroperator en hun resorts hadden een Italiaanse uitstraling, zowel in de animatie, de organisatie als het eten.
In die tijd reisde ik zo, dankzij de kortingen als reisagent, en ik vond het leuk… Vandaag reis ik op een heel andere manier en nog steeds met plezier…
Ik herinner me de Keniaanse avond, met een diner van lokale specialiteiten en een avondshow met de Masai, en ik was vooral getroffen door een gerecht, omdat het me deed denken aan onze polenta, dat gerecht was ugali.
Om dit typisch Afrikaanse gerecht te bereiden, dat in Kenia en Tanzania het nationale gerecht is, heb je alleen maar maïsmeel, water en zout nodig, hoewel sommige bevolkingsgroepen er (of in plaats van maïsmeel) sorghum of gierst aan toevoegen, granen die al vóór de introductie van maïs in de 16e en 17e eeuw werden verbouwd.
Normaal gesproken wordt dit gerecht geserveerd met stoofvlees, maar het kan ook worden gebruikt om te dopen in vissaus of groenten.
Enkele van de groenten die in Afrika vaak worden gebruikt om een energierijk gerecht te maken, zijn pompoen en sla en in sommige gevallen bepaalde soorten pinda’s.
Het is een eenvoudig gerecht dat de bevolking in staat stelt zichzelf te voeden zonder de noodzaak van verfijnde ingrediënten te gebruiken en met een product dat in Afrika al sinds de oudheid wordt geteeld, namelijk maïs.
- Porties: 4 personen
- Kookmethodes: Koken
- Keuken: Afrikaans
Ingrediënten
- 400 g wit maïsmeel
- 800 ml water
- q.b. zout
Bereiding
Giet het water in een diepe pan en voeg het zout toe.
Zodra het kookpunt is bereikt, voeg het witte maïsmeel toe en laat het op laag vuur ongeveer 15-20 minuten koken, terwijl je constant roert.
Het meel moet koken tot het water volledig is opgenomen. Dek alles af en kook op een zeer laag vuur gedurende vijf minuten. Controleer de consistentie van de polenta en als deze volledig stevig is, draai hem dan om op een schaal. Dek het af met een vochtige doek en serveer het lauw.
De ugali moet een stevige consistentie hebben en klontvrij zijn.
Enkele foto’s van de reis naar Kenia van 15 tot 23 februari 2004
WIST JE DAT‘:
In tegenstelling tot onze polenta is ugali wit van kleur. Het heeft een stevige, compacte consistentie, bijna als een brood, en wordt traditioneel met de handen gegeten.
Meestal wordt de ugali in een bord geserveerd dat dan in het midden van de eettafel wordt geplaatst en gedeeld wordt in de familie. Iedereen neemt een portie. Men breekt er een stukje af met de handen. Met de duim maakt men een kleine druk om een soort holte te creëren, bijna als een lepel, die wordt ingedoopt in stoofschotels (rundvlees, schaap, geit, kip, ossestaart, vis, groenten, bonen).
Meestal wordt de ugali in een bord geserveerd dat dan in het midden van de eettafel wordt geplaatst en gedeeld wordt in de familie. Iedereen neemt een portie. Men breekt er een stukje af met de handen. Met de duim maakt men een kleine druk om een soort holte te creëren, bijna als een lepel, die wordt ingedoopt in stoofschotels (rundvlees, schaap, geit, kip, ossestaart, vis, groenten, bonen).
Het merk wit maïsmeel dat ik het beste vind voor deze en andere recepten met dit product is: Pan Farina Di Mais Bianca Precotta .
Waarom heeft de Keniaanse keuken invloeden van de Indiase keuken?
De Keniaanse keuken is beïnvloed door de Indiase keuken vanwege de koloniale geschiedenis en de handels- en culturele uitwisselingen tussen Kenia en India.
Hier zijn enkele redenen waarom er invloeden van de Indiase keuken in Kenia zijn:
Britse kolonisatie: tijdens de Britse koloniale periode werden veel Indiërs naar Kenia gebracht als arbeiders en handelaars. Deze Indiërs brachten hun culinaire tradities mee en pasten ze aan de lokale context aan.
Indiase gemeenschap in Kenia: de Indiase gemeenschap in Kenia is sinds de 19e eeuw aanwezig en heeft haar culinaire tradities behouden. Veel Indiase restaurants en voedingswinkels in Kenia bieden typische gerechten en producten van de Indiase keuken aan.
Handelsuitwisselingen: Kenia en India hebben significante handelsuitwisselingen gehad, waarbij India voedselproducten en specerijen naar Kenia exporteert.
Voorbeelden van Keniaanse gerechten met Indiase invloeden
Chapati: een soort Indiaas platbrood dat populair is geworden in Kenia.
Samosa’s: bladerdeeg gebakjes gevuld met groenten of vlees, afkomstig uit India, maar nu gebruikelijk in Kenia.
Curry: currygerechten zijn gebruikelijk in Kenia, vaak bereid met vlees of groenten en geserveerd met rijst of brood.
Gebruik van specerijen: de Keniaanse keuken gebruikt veel specerijen die gebruikelijk zijn in de Indiase keuken, zoals komijn en koriander.
Over het algemeen zijn de invloeden van de Indiase keuken in Kenia het resultaat van een lange geschiedenis van culturele en commerciële uitwisselingen tussen de twee landen.
