Georgië is een staat gelegen op de grenslijn die Europa van Azië scheidt, beschouwd, vanuit historisch-cultureel oogpunt, als behorend tot Oost-Europa.

Het maakte deel uit van het Russische rijk tot de revolutie van 1917, gedurende een groot deel van de 20e eeuw was het een republiek van de Sovjet-Unie; in 1991 riep het zijn onafhankelijkheid uit die formeel erkend werd op 25 december van dat jaar.

De jaren van de overgang naar democratie en markteconomie werden begeleid door bloedige interne conflicten met de separatistische regio’s Abchazië en Zuid-Ossetië, die in januari 1992, met een referendum, hun onafhankelijkheid verklaarden en ook de wens uitspraken om deel uit te maken van de Russische Federatie.

Dit leidde tot een conflict tussen de Georgiërs en de rebellen van de autonome regio dat jaren duurde.

Ondanks dat Georgië zijn culinaire identiteit heeft verdedigd, heeft de nabijheid van Rusland, Armenië en Turkije onvermijdelijk de Georgische keuken beïnvloed.

Een onmiskenbaar embleem van de Georgische keuken, behorend tot de traditie van de regio’s van de Kaukasus, is de Khachapuri, het platte brood gevuld met kaas en de ajaruli (ахарули хачапури – van de zuidwestelijke regio Adjara) is zijn bootvormige variant, met een ei bovenop.

“Xač’ap’uri” betekent letterlijk “kaaspaneel”.

Er zijn talloze varianten*, er wordt zelfs gezegd dat er meer dan 50 bestaan, die in de loop van de tijd zijn gediversifieerd op basis van de verschillende gebieden.

Meestal wordt het bereid met twee kazen uit de regio:

– de Imeruli-kaas (een soort heel verse stracchino, licht gezouten en zeer smaakvol, van koemelk) die kan worden vervangen door Griekse feta.

– De Sulguni-kaas (een soort mozzarella met een veel elastischere textuur) vervangbaar door mozzarella en/of stracchino of koemelk, geitenkaas en verse schapenkaas.

Op de foto mijn creatie met mix van glutenvrije meelsoorten Fibrepan-LP te koop op de website Farmo.

Je vindt de reel van de creatie ook op mijn Instagram-profiel.