De zachte lentezon streelde de heuvels en de frisse lucht geurde naar vochtige aarde en zon. Maar voor mij had de ware magie een specifieke naam: acaciabloemen. Zodra ik ze zag, was het net alsof ik een verborgen schat vond, een smakelijke uitnodiging van de natuur. Met snelle passen naderde ik de zware takken, terwijl ik oppaste voor de doorns. Ik plukte ze voorzichtig, alsof het kostbare edelstenen waren, en vulde mijn mand met die geurige buit. De terugreis was altijd een ode aan vreugde, een voorbode van het feest dat in de keuken zou plaatsvinden. Eenmaal thuis wachtten de bloemen geduldig, klaar om ondergedompeld te worden in een licht beslag en vervolgens goudbruin en krokant te worden gebakken. Elke hap was een duik in de herinneringen van die reis, een knapperige en geurige smaak van de lente. En zoals elk jaar herhaalt het ritueel zich, ik wacht graag op de tijd die nieuwe vruchten brengt om van te genieten, ik vind het fijn in de seizoenen het verschil te ontdekken, zonder hen te hoeven anticiperen.

Pannenkoeken met robiniabloemen, ook wel bekend als pannenkoeken met acaciabloemen, zijn een eenvoudig en heerlijk gerecht, typisch voor de Italiaanse lente keuken. De robiniabloemen (Robinia pseudoacacia), vaak acaciabloemen genoemd, zijn eetbaar en hebben een zoete en delicate geur. Hier is een basisrecept om pannenkoeken van robiniabloemen te maken

Enkele recepten met bloemen: