Recept voor pappardelle met het boerderijragù
In het kloppende hart van het Italiaanse platteland, vooral in beroemde regio’s zoals Toscane, Emilia-Romagna en Marche, is de bereiding van ragù veel meer dan een eenvoudige culinaire daad; het is een echt ritueel dat de traditie en de kunst van het goede leven belichaamt.
Dit gerecht, fundamenteel in het Italiaanse gastronomische arsenaal, vereist specifieke ingrediënten die de unieke en authentieke smaak versterken.
Van bijzonder belang is het gebruik van minder nobele delen van dieren, zoals kippenpoten, vleugels, lever en maagjes, die samen met gehakt van varkensnek en rundvlees de rijke en hartige basis van de ragù vormen.
Verse ingrediënten zoals ui, wortel, bleekselderij en rozemarijn, gebakken in de pan, smelten samen met een royale glas rode wijn, gevolgd door de onmisbare tomatensaus, creëren een melodie van smaken die vertellen over vruchtbare gronden en ervaren handen.
- Moeilijkheidsgraad: Makkelijk
- Kosten: Voordelig
- Bereidingstijd: 1 Uur
- Porties: 6
- Kookmethodes: Langzaam koken, Kookplaat
- Keuken: Italiaanse
- Seizoensgebondenheid: Alle seizoenen
Ingrediënten
Zoals hierboven geschreven is het een gerecht uit de authentieke traditionele keuken, met een goede mix van gehakt, kippenpoten of vleugels, maagjes en kippenlevers, of konijnenlevers, maar varkenslever is ook prima; een eenvoudige keuken om de minder nobele delen van boerderijdieren te gebruiken.
- 300 g gemengd gehakt (Varken en kalf)
- 2 kippenvleugels
- 200 g worst
- 100 g kippenlevers (+ 100 gram kippenmaagjes)
- 1 glas rode wijn
- 700 g tomatensaus
- 1 kop mengsel voor soffritto
- naar smaak olijfolie
- naar smaak zout
- 600 g eierpappardelle (Bereid volgens het recept van eierpasta)
Gereedschappen
om dit recept te maken, hebt u de klassieke keukengereedschappen nodig, die ik u kan aanbevelen om aan te schaffen, als u er misschien enkele wilt vernieuwen, klik dan hier dit zijn allemaal artikelen die ik in mijn keuken gebruik
Stappen
Begin met het fijnsnijden van de verse groenten voor de soffritto… en voeg dan geleidelijk de rest toe…
Maak eerst een fijngehakt van ui, selderij en wortel voor de soffritto; braad dit vervolgens aan in de pot en voeg het gehakt, de kip en de fijngesneden organen toe; laat het goed bakken totdat alle vloeistof verdampt is.
Op dit punt kunt u de rode wijn toevoegen, laat het goed verdampen…
En voeg de tomatensaus toe, goed mengen, deksel erop en laat minimaal drie uur op laag vuur koken, regelmatig controleren!
Terwijl uw ragù kookt, bereid uw pappardelle, voor het deeg volgt u de instructies, waarmee u het griesmeel met de eieren moet kneden tot een glad en homogeen deeg dat niet te zacht is. U kunt het uitrollen met de deegroller, ik gebruik deze als we met z’n tweeën zijn, anders gebruik ik de pastamachine.
Zodra het deeg is uitgerold, snijdt u de pappardelle van ongeveer twee/drie cm breed.
Kook in ruim gezouten kokend water en serveer met gerijpte Toscaanse pecorino of grana padano. Elke keer dat ik ze klaarmaak, maken ze het bord schoon!
Als ik deze ragù maak, maak ik extra porties, omdat ik het in de vriezer bewaar om voor de dagelijkse lunch te gebruiken; verdeeld in kleine bakjes.
Dit doe ik regelmatig met veel sauzen, om altijd een begin voor de weeklunches te hebben. Wanneer je werkt, is het altijd beter om de dagen praktisch te organiseren;
het werk thuis is beter te beheren en we hebben altijd een reserve beschikbaar, zelfs voor eventuele verrassingen van vrienden en familie!
FAQ (Vragen en Antwoorden)
Het geheim van een onmiskenbaar rijke en diepe ragù ligt in zijn langzame kookproces; een geduldig wachten dat de filosofie van traagheid en geduld als culinaire principes symboliseert.
Het is de aardewerken pot, vaak langs de randen van de open haard of op de houtkachel gelaten, die dit proces kenmerkt, waardoor een gelijkmatige warmteverdeling wordt verzekerd en het gerecht wordt doordrenkt met een aura van authenticiteit en traditie.
Het resultaat is een ragù die de warmte van de keukens van vroeger in zich draagt, klaar om het perfecte condiment te zijn voor een portie handgemaakte eierpasta, met zorg en liefde uitgerold.
Mijn echte Romagnaanse schoonmoeder vertelde me dat ragù niet alleen een gerecht is; het is een brug die het verleden en het heden verbindt, een onzichtbare band die generaties verenigt.
Die langzame kook, dat vakkundig mengen van ingrediënten vertegenwoordigt een liefdesverklaring aan de aarde en haar rijkdommen,
een ritueel dat telkens vernieuwt wanneer een pot ragù begint te sudderen, smaken, geuren en tradities tot leven brengt die de diepe essentie van de Italiaanse keuken definiëren.
