Tussen de zachte heuvels van de Alta Tuscia Viterbese, waar de tijd lijkt te verstrijken met de traagheid van de agrarische seizoenen, herleeft vandaag een oude landbouwtraditie dankzij het project ‘Toerisme en Cultuur – Proef de Tuscia’, gepromoot door de Kamer van Koophandel van Rieti en Viterbo in samenwerking met het bedrijf Azienda Speciale Centro Italia. In het middelpunt van deze herontdekking staat een eenvoudig maar diep identitair gerecht: de bonen in greppia, bereid met een lokale variëteit die eeuwen aan plattelandsgeschiedenis vertelt, de Fagiolo Secondo of Fagiolo della Stoppia van San Lorenzo Nuovo.
Dit specifieke type boon ontleent zijn naam aan de teeltmethoden die nauw verbonden zijn met de natuurlijke cycli van tarwe. De zaaiperiode vond uitsluitend plaats in de derde decade van juni, direct na de graanoogst, waarbij gebruik werd gemaakt van landbouwresiduen – de zogenaamde stoppels – als natuurlijke ondergrond. Vandaar de traditionele benamingen: ‘secondo’, als zijnde een volgende oogst, en ‘della stoppia’, voor de agrarische context waarin het tot leven kwam. De oogst vond al eind augustus plaats, waardoor de boerengezinnen hun voorraden konden aanvullen voor de herfst.
Tegenwoordig is deze peulvrucht opgenomen in de mand van typische producten van de Montane Gemeenschap Alta Tuscia Laziale, als getuigenis van de culturele en gastronomische waarde die het nog steeds voor het gebied vertegenwoordigt. De bonen in greppia – traditioneel bereid met knoflook, tomaat, aromatische kruiden en een scheutje lokale extra vierge olijfolie – zijn het perfecte voorbeeld van hoe een eenvoudig gerecht een symbool van herinnering en identiteit kan worden. Door de promotie van producten zoals deze, streeft het project ‘Proef de Tuscia’ ernaar bewust toerisme te bevorderen, dat smaken, landschappen en tradities verenigt in een authentieke en meeslepende ervaring.

Ik zou graag enkele recepten met peulvruchten met jullie willen delen