De Banoffee-pie is een Britse zoete taart op basis van bananen, slagroom en een dikke karamelsaus (op basis van gekookte gecondenseerde melk of dulce de leche), bovenop een laag van verkruimelde koekjes en boter.

Sommige versies van het recept bevatten ook chocolade en/of koffie.

De verdienste van de uitvinding van de taart gaat naar Nigel Mackenzie en Ian Dowding, respectievelijk eigenaar en chef-kok van het voormalige restaurant Hungry Monk in Jevington, East Sussex, Engeland.

De twee beweren het dessert in 1971 te hebben gecreëerd, gebaseerd op een recept uit San Francisco voor de “Blum’s Coffee Toffee Pie”, dat een soort dulce de leche gebruikte, een zachte karamel verkregen door een ongeopend blik gecondenseerde melk enkele uren te koken.

Mackenzie en Dowding probeerden verschillende aanpassingen, waaronder de toevoeging van appel of mandarijn, Dowding stelde de banaan voor en Mackenzie de naam Banoffee Pie en de taart werd onmiddellijk populair.

Het woord “banoffee” is in de Engelse taal gekomen, gebruikt om elk voedsel of product te beschrijven dat de smaak of geur van zowel banaan als karamel heeft.

In 1984 begonnen verschillende supermarkten het als een Amerikaanse taart te verkopen, waardoor Mackenzie een beloning van 10.000 pond aanbood aan iedereen die hun claim als Engelse uitvinders kon weerleggen.