De grootmoeders appeltaart is een eenvoudig dessert, het dessert dat volgens mij meer dan welke andere taart dan ook verbonden is met herinneringen. Mijn grootmoeder maakte niet veel desserts. Ik kan me niet herinneren dat ze ooit een appeltaart heeft gemaakt. En ik weet niet waarom, maar als ik denk aan een dessert van mijn grootmoeder, is het eerste dat in me opkomt een appeltaart. Dit is mijn appeltaart. En deze is opgedragen aan mijn grootmoeder, die altijd klaarstond om te luisteren, te adviseren, te kalmeren en te knuffelen. Het is opgedragen aan mijn grootmoeder die ons de liefde voor koken, voor eenvoudige gerechten en pure ingrediënten heeft bijgebracht. Kies altijd het beste en je zult geen fout maken. Een gerecht kan eenvoudig zijn, de ingrediënten kunnen schaars zijn, maar als ze uitstekend zijn, zal het een buitengewoon gerecht zijn. Voor deze grootmoeders appeltaart koos ik een heel speciaal ingrediënt: Solina-bloem, een smakelijke en geurige bloem uit de Abruzzen, omdat de grootmoeders appeltaart mijn bijdrage is aan “Gustoso Abruzzo ” van april, de rubriek bedacht door Mary van “Un’americana tra gli orsi” en Francesca van “Polvere di spezie” die tot doel heeft de traditionele producten van ons prachtige Abruzzo bekend te maken en op uw tafels te brengen.
Niet te missen
- Moeilijkheidsgraad: Makkelijk
- Kosten: Economisch
- Bereidingstijd: 20 Minuten
- Porties: 6 personen
- Kookmethodes: Oven, Elektrische oven
- Keuken: Italiaans
- Seizoensgebondenheid: Alle seizoenen
Ingrediënten
- 100 g bloem 00
- 100 g solina bloem
- 150 g suiker
- 2 eieren
- 200 g ricotta
- 20 g rijstolie (of andere plantaardige olie naar keuze)
- 10 g bakpoeder
- 1 snufje zout
- 2 Golden appels
- 40 ml melk
- naar smaak kaneel
- naar smaak bruine suiker
Gereedschappen
- 1 Deegmachine Kitchen Aid Artisan
- 1 Springvorm van 22 centimeter
- 1 Snijplank
- 1 Keukenmes
- 1 Cake tester
Stappen
Werk in de kom van de keukenmachine de eieren met de suiker tot ze mooi luchtig en schuimig zijn. Voeg dan de olie, melk en 100 gram ricotta toe. Meng de ingrediënten en voeg ook het snufje zout en de bloem met het bakpoeder en de resterende ricotta toe. Werk goed door om een glad en klontvrij mengsel te krijgen. Giet het in een ingevette en met bloem bestoven springvorm. Schil de appels en snijd ze in partjes. Rangschik ze in een straal in de taartvorm en duw ze een beetje in het deeg. Bestrooi met kaneel en bruine suiker en bak gedurende 45 minuten in een voorverwarmde oven op 180 °C. Vergeet niet altijd de sateprikker test te doen voordat je de taart uit de oven haalt. Laat de grootmoeders appeltaart afkoelen op een rooster voordat je hem snijdt.
Opmerkingen
De Solina-tarwe is een zachte tarwe die voornamelijk wordt verbouwd in het gebied van de Apennijnen in de regio Abruzzen, dus in het gebied van het Nationaal Park Gran Sasso en Monti della Laga. Een oud gezegde luidt dat ‘de Solina de moeder van alle graansoorten is’: de aanwezigheid ervan gaat namelijk terug tot de jaren 1500, zoals blijkt uit enkele notariële akten van koop en verkoop die zijn afgesloten op de beurs van Lanciano. De band tussen deze tarwe en de inwoners van de Abruzzen was sterk omdat het de voeding en het overleven van boerenfamilies garandeerde: ‘als de boer naar de molen wil, moet hij Solina zaaien’. ‘Die van Solina past alle bloem aan’, ‘elke tarwe keert terug naar Solina’ luiden andere spreekwoorden om de organoleptische kenmerken van deze tarwe aan te duiden. De Solina-tarwe is bestand tegen kou en sneeuw en daarom geschikt om te worden verbouwd op hoogtes variërend van 600 tot 1400 meter aan de Aquilaanse kant, terwijl waar de bergen uitkijken over Teramo en Pescara en genieten van de invloed van de zee, de teelt niet onder de 750 meter komt omdat juist de hoogte en de kou het product uitstekend maken. De zaai van Solina-tarwe is uitsluitend in de herfst en de oogst vindt plaats in de late juli. Het is een veeleisende teelt, de opbrengst is niet hoog, waardoor het, net als veel oude granen, werd verlaten, maar tegenwoordig zet een coöperatie van een tiental boeren het project voort om deze oude variëteit van tarwe te herstellen en te waarderen. Het verkregen meel heeft een lichte kleur, is geurig, heeft ‘smaak’, en wordt gebruikt om brood te maken, maar ook pasta.
