De panpizza of al padellino is een typisch recept uit Turijn: wat het bijzonder maakt, is het bakken in een goed ingevette ijzeren of aluminium pan. Tijdens het bakken rijst de pizza en vormt een hoge, zachte rand met een knapperige bodem als je een ijzeren pan gebruikt, of een zachtere met aluminium. Het originele recept legt uit dat de panpizza zes tot acht uur moet rijzen en dan nog eens 12 tot 24 uur in de pan. Maar zo’n lange rijzing, die ik nu al “routinematig” doe, kan velen afschrikken en ontmoedigen. Daarom heb ik dit keer het originele recept weggelaten om een eenvoudigere en huiselijke methode te volgen. Het deeg is echt heel eenvoudig en in korte tijd kun je genieten van een zachte, hoge pizza met een topping die niet klassieker kan!

Panpizza Keuken uitzicht op zee
  • Moeilijkheidsgraad: Makkelijk
  • Kosten: Goedkoop
  • Rusttijd: 3 Uren
  • Bereidingstijd: 20 Minuten
  • Porties: 2/4 personen
  • Kookmethodes: Elektrische oven
  • Keuken: Italiaanse regionale keuken

Ingrediënten

  • 500 g bloem type 0
  • 300 g water
  • 8 g verse gist
  • 1 theelepel suiker
  • 10 g zout
  • 30 g extra vergine olijfolie
  • 170 g gepelde tomaten
  • 170 g mozzarella
  • q.b. extra vergine olijfolie
  • q.b. zout
  • q.b. oregano
  • q.b. basilicum

Gereedschap

  • 2 aluminium pannetjes van 20 centimeter
  • 1 Keukenmachine Kitchen Aid Artisan

Stappen

Voordat je begint: als je twee vormen van twintig centimeter besluit te gebruiken, weeg het deeg dan na het kneden en verdeel het in tweeën. Leg elk deel in een goed ingevette kom en laat het rijzen. Dit is belangrijk omdat de deegbolletjes na het rijzen niet aangeraakt mogen worden: de kom wordt gewoon op de vorm omgekeerd en het deeg zal vanzelf naar beneden zakken. Ze na het rijzen snijden, zal het deeg verpesten. Als je maar één vorm gebruikt, laat je het deeg natuurlijk heel.

Aangezien er over dit recept een controverse is ontstaan over het gebruik van een zogenaamd “verkeerde” vorm, wil ik graag een verduidelijking maken. Om deze pizza te maken, heb ik de vormen gebruikt die ik al in huis had. U zult het met me eens zijn dat het in een normale keuken niet mogelijk is om alle bakplaten en alle vormen in alle mogelijke maten beschikbaar te hebben. De vorm voor de pizza al padellino zou iets lager moeten zijn, maar ik heb me behelpen met wat ik had. Als je lagere vormen kunt vinden, gebruik die dan gerust. In de pizzeria worden meestal (en dat weet ik omdat ik cursussen heb gevolgd in professionele omgevingen) de “blauwe bakplaten” gebruikt. Wanneer ze voor de eerste keer worden gebruikt, wordt er een “inbranding” op hoge temperatuur uitgevoerd om een antiaanbaklaag op de bakplaat te creëren en deze tegen roest te beschermen. Na een of twee inbrandingscycli zijn de bakplaten klaar voor gebruik. En ze mogen nooit gewassen worden. Maar ze moeten altijd met een beetje olie ingevet worden gehouden. In de pizzeria worden de bakplaten continu gebruikt en bij elke bakbeurt wordt de antiaanbaklaag vernieuwd die door de olie is gecreëerd. Dit thuis doen is niet echt eenvoudig tenzij je een oven op hoge temperatuur hebt (300 °C en hoger) en het is ook niet aan te raden om een ongebruikte bakplaat ingevet te houden met het risico dat deze ranzig wordt. Als je hem in water wast, ontstaat er roest en moet je hem weggooien. Tenzij je elke dag (of heel, heel vaak) pizza maakt zoals in de pizzeria, is het niet de moeite waard om deze weg in te slaan. Hier hebben we het over recepten die gemakkelijk thuis te maken zijn met de hulpmiddelen (soms weinig) en niet-professionele apparatuur die iedereen heeft. Wil je de juiste bakplaat proberen, wil je het inbrandingsproces proberen omdat je gepassioneerd bent? Doe het gerust. Online vind je veel video’s die het gedetailleerd uitleggen. HIER zie je de blauwe bakplaat met een diameter van 20 centimeter en 2,5 centimeter hoog voor de pizza al padellino. Maar onthoud, als je hiervoor kiest, dat het “inbranden” vereist is, probeer het niet als een klassieke bakplaat te gebruiken of het zal een ramp zijn.

  • In de kom van de keukenmachine met de spiraalhaak de bloem en het water waarin de gist met de suiker is opgelost, toevoegen en beginnen met kneden. Wanneer het deeg om de haak is gewikkeld, voeg je het zout en de olie langzaam toe en werk je verder tot het deeg stevig is. Eenmaal een gladde en homogene deegbal verkregen, deze overbrengen naar een licht met bloem bestoven werkoppervlak en een paar keer vouwen om het glutennetwerk te versterken. Vorm een bal en leg deze in een kom. Dek af en laat rijzen tot verdubbeld in een warme plaats: dit duurt ongeveer twee tot drie uur.

    Na de rusttijd, de pan overvloedig invetten, het deeg erin overbrengen, het lichtjes uitrekken en vijftien minuten laten rusten tot het ontspant, daarna uitrekken tot aan de randen. Als je twee vormen gebruikt, moet je het deeg in twee delen verdelen. Veertig minuten in de bakplaat laten rijzen.

    Ondertussen de gepelde tomaten in stukjes snijden en op smaak brengen met olie, zout en oregano. De oven voorverwarmen op 200 °C. De pizza met de tomaat bedekken en dertig minuten bakken, daarna de in blokjes gesneden mozzarella (bij voorkeur een pizzamozzarella omdat deze droger is) toevoegen, opnieuw bakken tot de mozzarella is gesmolten.

    Serveer de panpizza lekker warm!

    Panpizza Keuken uitzicht op zee

Receptbron: HIER.

Als je een minder hoge pizza wilt, gebruik dan een vorm van 26 centimeter of vier vormen van 20 centimeter.

In deze inhoud zijn een of meer affiliate links aanwezig.

Author image

cucinavistamare

Ik droom van een keuken met uitzicht op zee, maar ondertussen vertel ik de recepten van de traditie en die van elke dag bij mij thuis.

Read the Blog