De versgemaakte pompoenpasta wordt bereid met twee ingrediënten (drie als we een snufje zout meetellen): pompoenpulp en griesmeel. Ik koos de pompoen omdat ik het deze mooie oranje kleur wilde en omdat ik thuis een hele mooie Delica-pompoen had, maar je kunt het vervangen met de groenten die je verkiest, bijvoorbeeld rapen, rucola of spinazie zijn prima. Het is een beetje een delicate recept, deze versgemaakte pompoenpasta, omdat het niet eenvoudig is om het evenwicht te vinden. Een beetje zoals gnocchi, je weet wel? Oma zei altijd “het meel dat zich laat trekken”. Waarom? Ik leg alles uit in de notities hieronder. En ik laat je alle mogelijke aanwijzingen achter om je deze versgemaakte pompoenpasta te laten namaken.
Niet te missen
- Moeilijkheidsgraad: Gemiddeld
- Kosten: Betaalbaar
- Bereidingstijd: 50 Minuten
- Porties: 2 personen
- Kookmethodes: Fornuis
- Keuken: Italiaans
- Seizoensgebondenheid: Herfst, Winter
Ingrediënten
- 300 g griesmeel van harde tarwe (bij voorkeur opnieuw gemalen)
- 200 g gekookte pompoenpulp
- 1/2 theelepel zout
- 50 g boter
- 1 bosje salieblaadjes
- q.b. geraspte Parmezaanse kaas
Gereedschappen
- 1 Kom
- 1 Deegschraper
- 1 Pastapan
- 1 Lage pan
- 1 Schuimspaan
Stappen
Kook de Delica-pompoen: in het artikel “Een hele pompoen in de oven koken” staan alle gedetailleerde uitleg. Wanneer de pompoen klaar is, haal je de pulp eruit en laat je deze afkoelen. Doe de pompoenpulp in een kom. Voeg het griesmeel en zout toe. Werk het deeg tot je een zachte en niet-plakkerige bal krijgt. Maak een lange strook deeg en snijd deze in stukjes. Kook de pasta in ruim gezouten water voor 4/5 minuten. Smelt ondertussen de boter in een lage pan met enkele salieblaadjes. Wanneer de pasta gaar is, schep je deze met een schuimspaan uit het water en voeg je het direct toe aan de saus. Voeg geraspte Parmezaanse kaas toe, meng voorzichtig en serveer.
Notities en adviezen
Deze inhoud bevat een of meer affiliatielinks.
De opnamecapaciteit van meel varieert. Het varieert als je het type meel verandert en soms zelfs als je het voorgeschreven meel gebruikt maar van een ander merk.
De pompoen maakt het verschil. De beste voor deze bereiding is de Delica. Ook de kookmethode van de pompoen maakt een verschil. Helemaal in de oven wordt het droger en zal het niet te veel meel vragen.
Ik heb vaak onder soortgelijke bereidingen gelezen “na het koken was het keihard”. Hier is het probleem teveel meel. Bebloem het werkblad zoveel als nodig om het te kunnen snijden zonder dat het plakt, maar als je het aan de binnenkant zacht en niet droog ziet, is het goed zo: het kokende water doet zijn werk en de pasta wordt precies goed stevig. Als je een te stevige bal maakt, wordt de pasta tijdens het koken hard.
De pompoen moet afkoelen. Als je het warm toevoegt, blijft het deeg plakkerig en vraagt het om meer meel met als gevolg dat je ontmoedigd raakt en alles weggooit of te harde pasta hebt.
Als je het meel verandert, verandert ook het resultaat. Als je denkt dat je moeite hebt met “het meel dat zich laat trekken”, gebruik dan opnieuw gemalen griesmeel van harde tarwe omdat het beter vocht opneemt en je wat minder moeite hebt.
“Deze pasta heeft geen smaak.” De pompoen zelf heeft niet veel smaak. Het is een kleurrijke pasta. Speel met de saus om smaak toe te voegen.
Het zijn gnocchi. Nee. Echte gnocchi bevatten aardappelen. Hier hebben we water en meel. Het is een versgemaakte griesmeelpasta.
