Niet alle Ciambelle hebben een gat, want de Marchigiaanse Ciambellone heeft dat niet. De naam Ciambellone kan inderdaad misleidend zijn, maar we kunnen er niets aan doen, wij van de Marche zijn nu eenmaal zo, dit wordt Marchigiaanse Ciambellone genoemd en zo zullen we het blijven noemen. Met de typische langwerpige vorm wordt de rustieke Marchigiaanse Ciambellone gekenmerkt door de aanwezigheid van suikergranulaat, onmisbaar in alle recepten die ik heb gelezen of gehoord van de vergare die ik ken.
Er is overeenstemming dat het deeg van de rustieke Marchigiaanse Ciambellone stevig en bewerkbaar moet zijn, zoals een soort zanddeeg maar zonder boter, en dan zijn ze uiteraard bijna allemaal het oneens over: Mistrà (likeur die thuis werd gemaakt) ja of nee, Varnelli ja of nee, citroenschil ja of nee, hazelnootcrème ja of nee, en tot slot jam ja of nee. Kortom, Marchigiaanse vrouwen kun je maar één keer per recept met elkaar eens krijgen, voor de rest heeft iedereen zijn eigen versie. Dus om neutraal te blijven heb ik ervoor gekozen om naar twee stromingen te luisteren: ik heb de geraspte citroenschil van oma Sandra toegevoegd en ben vervolgens direct in de Nutellapot gesprongen. Ik heb naar de adviezen van de partner van mijn vader geluisterd voor de eieren en de zonnebloemolie om geen boter toe te voegen, en toen ging ik aan de slag! Een andere kleine curiositeit: mijn vader en zijn partner noemen het “lu ciambellò de lo vatte”. Ik denk dat dit verwijst naar het feit dat het werd geserveerd aan de mannen die terugkeerden van hun werk op het veld. Anders kan ik het niet verklaren, en volgens mij noemen ze het nu zo uit traditie. Maar ze weten dat de echte naam van dit dessert Ciambellone delle Marche is!
Ik heb ervoor gekozen om voor de eerste keer dit typische dessert van de Marche te bereiden om de 13-jarige verjaardag van mijn blog te vieren! Ja, het is 13 jaar geleden sinds het eerste recept geschreven op de blog Le Ricette di Bea en het lijkt me nog steeds niet echt. Op 23 april valt namelijk deze speciale gelegenheid voor mij. Sinds het hamburgerrecept met olijven is er veel tijd verstreken, ik heb recepten geschreven, geleerd om (meer of minder) foto’s te maken, mijn eerste videorecepten opgenomen en er zijn veel sociale media ontstaan. Kortom, ik kan zeggen dat ik ben opgegroeid samen met mijn kookblog. Daarom heb ik ook het videorecept van de Marchigiaanse Ciambellone gemaakt, dat je hieronder vindt en op het YouTube-kanaal, waar ik je elke dag met veel nieuwe recepten verwacht!
Voor deze speciale gelegenheid heb ik dit recept gekozen, een heerlijk dessert uit de Marchigiaanse traditie, dat al sinds de jaren ’20 wordt bereid. Er zijn eerste sporen van een rustieke ciambellone, waar meel, water en olie werden gebruikt. Het werd gebakken in wijkovens en bewaard voor de terugkeer van de mannen van het werk op de velden. Het werd gebroken en in water gedompeld om het weer zacht te maken.
Het was de zogenaamde “sfama popolo”, die in de loop der jaren variaties heeft ondergaan om te komen tot wat we vandaag kennen en nog steeds proeven. Ik weet niet waarom de term Ciambellone werd gebruikt voor een bereiding zonder gaten, voor ons heeft de ciambella een gat in het midden, hier is het echter een echte broodachtige vorm. Van de knapperige korst tot de zachte vulling op de eerste dag, daarna wordt het geleidelijk harder. Daarom heb ik gekozen voor de hazelnootcrème-vulling, die zeker helpt om een bepaalde interne vochtigheid te behouden.
Marmelade is een andere versie die ons kan helpen om het minstens twee dagen zacht te houden. Er is ook de meest klassieke en waarheidsgetrouwe versie die geen vulling heeft. De Rustieke Marchigiaanse Ciambellone is zonder vulling, hoewel sommige gezinnen rond de jaren ’50 rozijnen toevoegden, en het waren zeker al bourgeois gezinnen, ik denk niet dat de boeren of zeelieden het zich konden veroorloven om rozijnen te kopen.
Ik kan je vertellen dat ik in mijn bijna 39 jaar veel Marchigiaanse Ciambelloni heb geproefd, natuurlijk met verschillende recepten bereid, en dit dat ik je voorstel is een van de eenvoudigste en populairste. Eieren, suiker, meel, zonnebloemolie, een snufje zout, citroenschil, een snufje bakpoeder en meng. Je kunt het dan vullen of klassiek laten, maar je zult een authentieke smaak proeven. Je zult je herinneren aan de “geur van thuis”, de smaak van zondag met de Grootouders, van familie-uitstapjes of met vrienden, de smaak van culinaire tradities, proef de geschiedenis, het is nooit zo heerlijk geweest.
Hieronder geef ik je ook andere typische recepten uit mijn regio: van de Ciambelle Strozzose die tijdens de Pasen worden bereid, tot de Vincisgrassi, een hoofdgerecht dat niet mag ontbreken op de Marchigiaanse tafels op zondag. De pasta met bonencrème, ciauscolo en pecorino, dan de Marchigiaanse Maritozzi en mijn recept voor Pacca Pork, de hamburger die ik heb uitgevonden en die aan mijn regio is gewijd. Elke link is klikbaar en brengt je rechtstreeks naar het recept dat je hebt gekozen om te lezen.
- Moeilijkheidsgraad: Zeer gemakkelijk
- Kosten: Economisch
- Bereidingstijd: 10 Minuten
- Porties: 6 personen
- Kookmethodes: Oven
- Keuken: Italiaans
- Seizoensgebondenheid: Alle seizoenen
- Stroom 477,61 (Kcal)
- Koolhydraten 68,67 (g) waarvan suikers 24,15 (g)
- Eiwitten 9,83 (g)
- Vet 20,25 (g) waarvan verzadigd 7,03 (g)waarvan onverzadigd 12,28 (g)
- Vezels 8,39 (g)
- Natrium 101,21 (mg)
Indicatieve waarden voor een portie van 100 g die op geautomatiseerde wijze is verwerkt op basis van de voedingswaarde-informatie die beschikbaar is in de databases CREA* en FoodData Central**. Het is geen voedings- en/of voedingsadvies.
* CREATES Onderzoekscentrum voor voeding: https://www.crea.gov.it/alimenti-e-nutrizione https://www.alimentinutrizione.it ** Amerikaans ministerie van Landbouw, Dienst Landbouwkundig Onderzoek. FoodData Central, 2019. https://fdc.nal.usda.gov
Ingrediënten voor een Marchigiaanse Ciambellone Recept gevuld met Nutella
Lange lijst van benodigde ingrediënten, laat je niet afschrikken en ga samen met mij door!
- 350 g bloem (in mijn geval bloem 00)
- 1 snufje zout
- 70 g zonnebloemolie (in mijn geval zonnebloemolie)
- 70 g melk (op kamertemperatuur, in mijn geval magere melk)
- 70 g suiker (wit)
- 1 ei (heel op kamertemperatuur)
- 1 eigeel (op kamertemperatuur)
- 8 g bakpoeder (ongeveer de helft van een zakje)
- citroenschil (in mijn geval onbespoten van oma)
- 1 eiwit (of een eigeel)
- 1 scheut melk
- q.b. suikergranulaat (rijkelijk)
- q.b. chocolade druppels (optioneel)
- q.b. ongeraffineerde rietsuiker (grof bewerkt, de truc van oma Sandra)
- q.b. Nutella® (of marmelade naar keuze)
Suggesties en Tips: in de lijst van ingrediënten vind je diegene die absoluut op kamertemperatuur moeten zijn, nooit koud. Je kunt de soort plantaardige olie variëren, je kunt dan de citroenschil vervangen door een paar theelepels Varnelli of zelfgemaakte mistrà als je dat hebt (in theorie is het verboden om het te maken, maar er is altijd wel een smokkelaar ergens in de regio).
De Vergare zullen je dan vertellen om een eigeel of een heel ei te gebruiken om het oppervlak van de Marchigiaanse Ciambellone te bestrijken, maar dat leek mij te veel, ik bedoel, de mijne is klein. Perfect voor 6 personen, dus een heel ei leek me overdreven. Dus koos ik voor het eiwit dat ik apart had gehouden van de lijst van ingrediënten die nodig waren om de basis van het dessert te bereiden en voegde ik de melk toe die sowieso werd toegevoegd.
Een andere variatie die ik heb aangebracht zijn de chocoladedruppels, die werden uiteraard vroeger niet gebruikt, maar ik heb ze altijd in overvloed en ik vind ze ontzettend lekker. Vervolgens heb ik naar oma Sandra geluisterd die altijd ongeraffineerde rietsuiker aan haar desserts toevoegt. Als je bekend bent met de Marchigiaanse Ciambelloni van Grootmoeders, dit keer heb ik het over die met het gat in het midden, zijn ze altijd mooi hoog en zacht, bijna hard aan de buitenkant, gemarmerd, kortom, daar is de truc de suiker en het meel dat ze gebruiken om de vorm te bestuiven nadat ze het hebben ingevet.
De laatste en belangrijkste variatie is de Nutella, kon ik een taart voor een verjaardag maken zonder iets super lekkers? Nou ja, wat voor een verjaardag zou het zijn zonder Nutella!!!
Gereedschappen om de Marchigiaanse Ciambellone te bereiden
- 1 Kom
- 1 Spatel
- 1 Werkblad
- 1 Bakplaat
- 1 Bakpapier
- 1 Siliconen deegroller
- 1 Weegschaal
- 1 Oven
- 4 Kleine kommetjes
- 1 Rasp
- 1 Koelrooster
- 1 Lepel
- 1 Mes
- 1 Kwast
Lijst van nuttige gereedschappen die lang kan lijken, maar je zult zien dat het niet zo’n grote moeite is om dit typische dessert uit de Marche te bereiden, sterker nog, je zult meer dingen vuil maken dan wat dan ook. Maar vertrouw erop dat het de moeite waard is, zodra je begint met het bakken van de Marchigiaanse Ciambellone en de geur in je keuken ruikt, zul je niet meer denken aan de kommen die je moet afwassen. Beloofd!
Stappen voor de Marchigiaanse Ciambellone Regionaal Recept
We beginnen dit recept door alle ingrediënten af te wegen, zoals je misschien al hebt opgemerkt, hebben sommige hetzelfde gewicht. Ze zijn namelijk 70 gram suiker, melk en zonnebloemolie. Hier is het onmogelijk om fout te gaan, drie kleine kommetjes en weeg deze ingrediënten af. Zeef daarna de bloem, in mijn geval een klassieke bloem 00, weeg vervolgens de grammen bakpoeder, bij voorkeur als je een vanilline kunt vinden, zoals de Marchigiaanse grootmoeders het “de kaart” noemen. En dan zijn we klaar om te beginnen. Neem een mooie kom met hoge randen, plaats het direct op het houten werkblad, later zal ik je vertellen waarom.
Vergeet niet de oven aan te zetten, dit dessert heeft geen rijstijden in tegenstelling tot andere, het uiterlijk kan ook misleidend zijn, daarom hebben we een warme oven nodig. Verwarm de oven tot 180 graden met de statische modus en bind je schort om, mijn vrienden vergari en vergare van vandaag!
Giet de gezeefde bloem in de kom, maak een klein kuiltje in het midden waar we de eieren in breken, een heel ei en van één alleen de dooier. Bewaar het eiwit, dat hebben we nodig om het oppervlak van de ciambellone met Nutella te bestrijken. Bewapen jezelf met de marisa of de spatel en begin de ingrediënten te mengen, beetje bij beetje voegen we de zonnebloemolie en de melk toe. Dan de kristalsuiker, een snufje zout, de geraspte citroenschil en als laatste het bakpoeder.
Je zult zien dat het deeg geleidelijk moeilijker te bewerken wordt met de marisa, breng het daarom over naar het houten werkblad dat we onder onze kom hebben geplaatst. De stap van het mengen van de ingrediënten in de kom is kort, het dient eigenlijk om niet de bloemfontein te maken die ik niet kan hanteren, ik ben niet goed met vorken en andere dingen, meestal verlies ik de vloeistoffen op het werkblad en maak ik een puinhoop met bloem overal en niet goed bewerkt deeg. Dus heb ik deze truc geperfectioneerd, eerst de kom waar ik een eerste snel deeg maak met alle ingrediënten erin, dan breng ik het over naar het werkblad om het deeg te perfectioneren. Op deze manier vermijd ik het vuil maken van alles en het slecht bewerken van mijn deeg. Probeer het en laat me weten of het ook voor jou beter werkt zoals ik het doe. In het videorecept is de gemakkelijke uitvoering met deze truc duidelijk te zien. Het is een beetje zoals wanneer we een keukenmachine gebruiken, die in dit geval verspild zou zijn, maar het idee is vergelijkbaar. Een eerste deeg met de handen in de kom en dan verder.
We hebben dus ons deeg voorbereid en we hebben nu twee opties. Verdeel ons deeg in twee gelijke delen en rol elk apart uit met de deegroller tot een dikte van minder dan een centimeter. Of rol het hele deeg uit, zoals ik heb gedaan, met de deegroller op het werkblad. De reden voor deze opties is simpel. Je vaardigheid maakt het verschil, ik die mezelf weinig vertrouw op mijn handen heb gekozen voor de tweede omdat het veel eenvoudiger is in mijn bescheiden mening. Ik koos voor de boeksluiting om alleen de twee uiteinden en één zijde van de Marchigiaanse taart met de hand te sluiten. De andere is riskanter voor het uitlekken van de vulling tijdens het bakken.
Je kunt in het eerste geval de basis van de ciambellone uitrollen, de vulling uitsmeren en dan de tweede basis uitrollen en de vulling hiermee bedekken. Zorg ervoor dat tijdens het uitrollen de twee bases niet aan de houten basis van de plank blijven plakken, keer ze dus meerdere keren terwijl je ze uitrolt. Je moet ook voorzichtig zijn om alle randen te sluiten, evenals de kop en de staart van het brood. Oefen een goede druk uit op het hele buitengebied van het brood.
In het tweede geval, mijn geval dus, wordt het nepfondant in één keer uitgerold met de deegroller, let er altijd op dat het mengsel niet aan het houten werkblad blijft plakken. In het videorecept laat ik zien dat ik het meerdere keren losmaak en omdraai om te controleren of het niet aan de plank blijft plakken. In het midden leggen we dan de Nutella met behulp van de marisa of een lepel, vouwen de twee buitenste delen naar het midden, eerst één en dan de andere. Oefen een goede druk uit op de twee uiteinden om de rol te sluiten, zodat er tijdens het bakken geen Nutella of jam uitloopt.
Welke versie je ook kiest, onthoud dat je de dikte van het fondant niet meer dan een centimeter mag maken.
Nu we in beide gevallen de rustieke Marchigiaanse ciambellone hebben afgesloten, moeten we hem de klassieke broodvorm geven. Probeer met je handen het deeg te verlengen, in de video is deze stap zeer goed te zien. Probeer ook de buitenranden goed met je vingers te sluiten, we kunnen namelijk controleren of er geen scheuren in het deeg zitten. Als we de vorm van een brood aan ons dessert hebben gegeven, zijn we klaar om verder te gaan met het bakken.
Als je de rustieke Marchigiaanse ciambellone zonder vulling wilt bereiden, moet je simpelweg het deeg bewerken, het altijd met de deegroller uitrollen, het op zichzelf vouwen als een boek, verlengen met je vingers en de uiteinden en zijkanten sluiten, de broodvorm geven. De stap is praktisch dezelfde als de tweede variant die ik je heb voorgesteld, maar dan zonder de vulling. Daarom stelde ik voor om ons dessert te vullen, het moest uiteindelijk toch worden uitgerold, dus waarom zou je het niet rijker maken dan ooit!!!
Aangezien de oven al op de juiste temperatuur staat, hoeven we alleen nog maar de ciambellone marchigiano gevuld met nutella op een bakplaat te plaatsen waar we al een vel bakpapier op hebben gelegd. Neem het eiwit dat we apart hebben gehouden, voeg een eetlepel melk toe en bestrijk met een keukenkwast het oppervlak van ons Marchigiaanse dessert met nutella. Bestrooi vervolgens met suikergranulaat, chocoladedruppels en tot slot, zoals oma zegt, voeg de extra touch toe, de grof bewerkte rietsuiker. Dit geeft kleur en meer knapperigheid aan het oppervlak van ons rustieke dessert.
Bak de Marchigiaanse ciambella gevuld met Nutella ongeveer 30 tot 35 minuten, je zult zien dat het oppervlak geleidelijk goudbruin wordt, dat er barsten ontstaan, maak je geen zorgen. Dit dessert moet scheuren hebben, het is bijna onvermijdelijk, maar het is ook een teken dat we goed hebben gewerkt, dat wil zeggen, scheuren zijn oké maar de vulling moet niet eruit lekken. Voordat je de oven uitzet, test je met een tandenstoker, dan halen we het uit de oven, verplaatsen het naar een koelrooster en laten het afkoelen.
Laat het dessert niet in de bakvorm liggen, anders wordt het te hard omdat het de warmte blijft opnemen. De rusttijd voor het snijden van de plakken is minstens 30 minuten, anders riskeer je dat het breekt en de Nutella te vloeibaar is.
Ik weet dat het moeilijk is om te weerstaan, maar het is voor het succes van het recept. Daarna kun je er plak na plak van genieten, hap na hap. Je zult zien dat de vulling met Nutella zacht en romig is, super lekker en het zal je niet teleurstellen! In de Marche eet je goed, maar we hebben geen haast, als je ooit bij een van onze lunches bent geweest, weet je al dat je rond het middaguur gaat zitten en pas om 17 uur opstaat, anders ben je niet aan het lunchen. En ik moet zeggen dat zelfs 18 uur geen slecht tijdstip is.
Nu rest mij alleen nog om je uit te nodigen om te proeven, je eraan te herinneren dat ik je elke dag in mijn keuken verwacht met het Recept van de Dag en nog veel meer nieuwsgierigheden rechtstreeks vanuit mijn culinaire wereld. Ik wens je een smakelijke maaltijd en vooral feliciteer ik mijn geliefde receptenblog met zijn verjaardag!
Dit typische dessert uit de Marche wordt geserveerd voor ontbijt of snack, het werd bereid voor feestdagen om mee te nemen in de picknickmand naar zee of in de bergen. Familie zijn was ook samenkomen in een weiland met een dessert dat door oma of moeder was gemaakt met het oudste recept, dat van moeder op dochter werd doorgegeven op een briefje of samen werd gekneed. Ik heb het geluk gehad om twee oma’s te hebben die in de keuken altijd hun best hebben gedaan, een gelukkig is nog steeds hier bij mij om advies en wijsheid van een arme boerenkeuken te geven, maar tegelijkertijd uniek in zijn soort.
Bewaren van de Marchigiaanse Ciambellone gevuld met zachte en romige Nutella
De hemel opent, hier zijn de Vergare het oneens: er zijn mensen die het in de papieren zak van het brood doen, mensen die het met een doek bedekken, dan in de zak en dan in de broodlade. Dan zijn er mensen die het sluiten in de taartdoos nadat ze het hebben gewikkeld met een vochtige doek, en dan zijn er ook mensen die het gewoon in de taartdoos zetten en klaar. En dan ben ik er, die zoals gewoonlijk een slimme weg volgt door mezelf in het midden van de discussie te plaatsen. Een mooie doek, maar niet bevochtigd, gewikkeld rond de zoete rol om het vervolgens in een taartdoos te bewaren.
Kies uit de bewaarvarianten die je het meest aanspreken, want volgens mij is dit heerlijke dessert de volgende dag niet meer over. Bij ons was het al die avond op, mijn vader was nieuwsgierig naar de versie van dit recept gemaakt door zijn dochter, mijn vriendin Isa die langskwam voor de koffie en dan natuurlijk ikzelf, die ook op dieet moest absoluut van dit dessert genieten.
Teruggaan in de tijd, naar toen je kind was en de snack of het ontbijt gezond was, gemaakt door oma, zonder conserveermiddelen of andere dingen. Mijn oma voegde bijvoorbeeld geen hazelnootcrème toe, hooguit een zelfgemaakte marmelade. Net als de oma van mijn partner, de marmelades die achterin de voorraadkast staan, degene die je hebt gemaakt maar nog niet hebt gebruikt, eindigen altijd in dit dessert omdat, toevallig, iedereen ervan houdt.
