Onfeilbare appelstrudel
Ik bewaar dit recept van mijn oma zorgvuldig, dat haar destijds werd gegeven door een vriendin geboren in Ortisei, verhuisd naar Napels.
Het is een heerlijk, geurend en smakelijk dessert, mijn comfort food tijdens de herfst- en wintermaanden, hier leg ik het stap voor stap uit, zodat iedereen het kan maken, zelfs beginners in de keuken, het recept is immers al generaties lang super beproefd, dus onfeilbaar en flop-proof.
Appelstrudel is een dessert van oude oorsprong, typisch voor Trentino-Alto Adige, gemaakt van zeer dun deeg (het moet doorzichtig zijn) opgerold, gevuld met appels, rozijnen en gesmolten boter geparfumeerd met kaneel.
Het uiterlijk van het dessert doet zijn sublieme heerlijkheid geen recht, de grote Artusi schreef hierover: ““Wees niet bang als dit dessert u een mengsel lijkt in zijn samenstelling en als het eenmaal gekookt is, het u iets lelijks lijkt, zoals een enorme bloedzuiger, of een vormloze slang, want dan zal het bij de smaak u bevallen”.
Het Duitse woord “strudel” kan worden vertaald als “werveling”, verwijzend naar de opgerolde vorm van het dessert, volgens de traditie zou de juiste dikte van het deeg zo moeten zijn dat je er in transparantie een liefdesbrief doorheen kunt lezen die erin is gestoken.
Als je op zoek bent naar ideeën voor een gezond zelfgemaakte ontbijt, klik dan op mijn Speciale. “Dolci da credenza“.
Als je op zoek bent naar beproefde en gegarandeerde recepten (zoet of hartig) klik dan op het Speciale: “Mijn TOP Recepten“.
Als je op zoek bent naar andere taarten met appels of ander fruit, klik dan op mijn Speciale: “Desserts met APPELS en/of FRUIT“
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in:
- Moeilijkheidsgraad: Gemakkelijk
- Kosten: Economisch
- Rusttijd: 30 Minuten
- Bereidingstijd: 30 Minuten
- Porties: 8 personen
- Kookmethodes: Oven
- Keuken: Italiaans
- Seizoensgebondenheid: Herfst, Winter, Alle seizoenen
Ingrediënten voor de onfeilbare Appelstrudel
- 260 g bloem 00
- 50 g boter (van hoge kwaliteit)
- 1 ei (heel)
- 100 ml volle melk
- 3 g fijn zout
- 15 g kristalsuiker (optioneel)
- 2 g vanille-extract (optioneel)
- 1.200 g Renette appels (of gele golden, 700 g schoongemaakt)
- 1 zakje gemalen kaneel
- 160 g boter (van hoge kwaliteit)
- 85 g Corintische rozijnen (of sultana's)
- 150 g poedersuiker (of kristalsuiker)
- 1 citroenschil (geraspt)
- 40 ml rum (of grappa, optioneel voor het op smaak brengen van rozijnen)
- 50 g noten (gehakt, optioneel)
- naar behoefte gevanilleerde poedersuiker (om het oppervlak te garneren)
- 250 ml verse slagroom (om de strudel te begeleiden, optioneel)
Gereedschappen
- Kommetjes set van Guzzini kommen in verschillende maten
- Mes
- Appelboor
- Snijplank met twee ingebouwde zijvakken, geschikt voor de oven
- Keukenmachine Kenwood met verlichte kom W 1400, kom van 7 liter
- Steelpan
- Deegroller
- Bakpapier
- Kwastje
- Bakplaat Masterclass antiaanbaklaag
Stappen voor de onfeilbare Appelstrudel
Week eerst de rozijnen 10 minuten in kokend water, giet vervolgens het water af, neem een kommetje, doe de rozijnen erin en voeg de rum en een klein lepeltje kristalsuiker toe, laat 30 minuten smaken.
Was en schil ondertussen ook de appels, verwijder het klokhuis (ze moeten uiteindelijk ongeveer 700 g wegen) en snijd ze dan in dunne plakjes, doe ze in een kom, voeg de rozijnen met hun rum, de geraspte schil van een citroen, het zakje kaneel, 150 suiker (je kunt ook gehakte noten toevoegen) en meng alles, dek af met plasticfolie en laat 30 minuten op kamertemperatuur smaken.
Begin nu aan het deeg voor de strudel:
Neem een steelpan en smelt 40 g boter au bain-marie in de melk.
Doe dan in de kom van de keukenmachine: de bloem, een snufje zout, het mengsel van lauwe melk en boter, een heel ei, de 15 g kristalsuiker en de vanille (optioneel) en meng alles met de vlinderhaak minstens 15 minuten, het moet een glad en homogeen deeg zijn dat niet aan de handen en de kom blijft kleven. Je kunt het deeg ook met de hand krachtig bewerken gedurende minstens 20 minuten.
Verwarm een pan, bestuif het werkblad met bloem, leg het deeg op het werkblad en dek het af met de warme pan, laat het deeg 30 minuten rusten, zodat het elasticiteit krijgt. Het warme deeg zal makkelijker te hanteren zijn.
Smelt ondertussen de 160 g boter au bain-marie. Na een half uur rusten van het deeg, neem je een schoon doek, bloem het en rol het deeg uit tot een rechthoek met de deegroller, trek het dan met de achterkant van de bebloemde handen tot het heel dun is, het moet zo doorzichtig zijn dat je het doek erdoorheen kunt zien, zoals op de foto (zie rode pijl op de foto).
Bestrijk het oppervlak van de strudel met 20 g gesmolten boter (genomen van de 160 g), verdeel gelijkmatig de hele vulling van appels en rozijnen, ook met hun maceratievloeistof. Giet tenslotte 100 g gesmolten boter (bewaar de resterende 40 g boter om het oppervlak van de rol te bestrijken)
Vouw de zijkanten naar binnen zodat je de appels enkele centimeters bedekt, op deze manier loop je niet het risico dat de vulling van de strudel eruit loopt. Rol dan het deeg van onder naar boven op met behulp van het doek.
Breng de strudel met behulp van het doek over naar een bakplaat (of bakplaat) bekleed met bakpapier en vervolgens zeer goed beboterde en zorg ervoor dat de sluiting onderaan blijft. Bestrijk tenslotte het hele oppervlak van de strudel goed met de resterende 40 g gesmolten boter.
Doe de bakplaat in een voorverwarmde statische oven op 180°C gedurende 50 minuten. Naarmate de strudel gaart, open af en toe de oven en gebruik een lepel om de vloeistof die uit het dessert komt te verzamelen en bestrijk het oppervlak, aan het einde van het bakken zal er een heerlijke halfgekarameliseerde korst gevormd worden (optioneel).
Haal de strudel uit de oven en laat het minstens een paar uur afkoelen voor je het serveert bestrooid met poedersuiker, zodat het dessert goed kan worden compact en je het makkelijker in plakjes kunt snijden.
Als je wilt, kun je de appelstrudel serveren met halfopgeklopte verse room met een eetlepel suiker.
Dit is de plak (helaas is de foto wazig geworden) …. een echte traktatie voor de smaakpapillen.
Aankoopadvies !!!
Om de ingrediënten van mijn bereidingen te wegen, gebruik ik deze handige Digitale keukenweegschaal, met een grote afneembare kom, tare functie en ingebouwde timer.
Heel praktisch en leuk dit set van gekleurde Guzzini kommen, ze zijn altijd handig in de keuken.
Om het deeg zonder moeite te bewerken, gebruik ik mijn Titanium Chef Patissier XL keukenmachine met verlichte kom van 7L, 1400 W vermogen, geïntegreerde weegschaal en blender, een trouwe bondgenoot in de keuken voor: kneden, wegen, kloppen, koken, hakken, chocolade smelten, eieren pasteuriseren.
Als je op zoek bent naar een goedkoper model keukenmachine, kun je gerust kiezen voor de Kenwood Titanium Chef Baker, met dubbele kom van 5L en 3,5L en 1200 W vermogen, geïntegreerde weegschaal.
Om de strudel te bakken, gebruikte ik deze ruime MasterClass antiaanbaklaag bakplaat
Je kunt alle artikelen die ik hier aanbeveel, kopen op Amazon voor een goede prijs, gewoon klik direct op de bijbehorende links.
FAQ (Veelgestelde Vragen)
Oorsprong en geschiedenis van de Strudel?
De geschiedenis van de strudel begint in de Aziatische regio’s, waar zoete gerechten met het gebruik van bladerdeeg met vulling zelfs teruggaan tot de verre tijden van Mesopotamië. Er is namelijk een Assyrisch manuscript uit de 8e eeuw v.Chr. gevonden waarin een dessert wordt beschreven dat voor het Assyrische hof was bereid en dat bestond uit een reeks dunne lagen bladerdeeg gevuld met noten en honing. Vanaf dat moment verspreidde het gebruik van dit licht krokante deeg zich waarschijnlijk naar Turkije, Griekenland en de hele Middellandse Zee. Deze desserts werden Baclava genoemd en verspreidden zich snel dankzij de handelaars en vloten die zich bezighielden met de handel tussen Azië en Oost-Europa, waarbij ze specerijen, stoffen en andere waardevolle goederen verkochten en kochten. Kleine desserts in bladerdeeg gingen in korte tijd van Turkije naar Hongarije, waar ze zelfs groter werden.
In 1699 werd Hongarije onderdeel van het Oostenrijkse keizerrijk en vanaf daar verbreidde de verspreiding naar Wenen zich snel. In de stad werden de desserts meteen strudel genoemd, vanwege hun vorm, omdat het woord betekent rol of werveling. Het waren juist de Oostenrijkse banketbakkers die de laatste significante aanpassingen aan het dessert deden, waardoor het zo beroemd werd over de hele wereld. Het Weense recept maakt gebruik van een zeer dun bladerdeeg en typische ingrediënten van het gebied. Voor de bereiding van de vulling van de typische Apfelstrudel worden namelijk appels, rozijnen en pijnboompitten gebruikt; er zijn dan verschillende varianten waarin bijvoorbeeld kersen of kaas worden toegevoegd. (zie hier)
