Romige vermicelli met venusschelpen. Onfeilbaar Napolitaans recept.

De spaghetti met venusschelpen zijn een grote klassieker van de Napolitaanse keuken, heel makkelijk en eenvoudig te bereiden, maar het is noodzakelijk om enkele voorzorgsmaatregelen te volgen om de echte Napolitaanse spaghetti met venusschelpen te verkrijgen.

Het is mijn onfeilbare recept dat altijd een groot succes is, omdat het echte geheim is om de vermicelli te “mengen” in de pan (dat wil zeggen, ze halverwege koken in een pot en ze verder koken in de pan in de saus van de venusschelpen, met een lepel pastakookwater), door het zetmeel dat door de pasta wordt vrijgegeven, ontstaat er een romige saus die de vermicelli met venusschelpen romig maakt en niet los en olieachtig, onmisbaar!

Het is een eenvoudig, snel en makkelijk voorgerecht, de saus is klaar terwijl de pasta kookt.

De Napolitaanse traditie wil dat op 24 december, ter gelegenheid van het Kerstavond diner, nog steeds een strikt vismenu wordt geserveerd, waarbij het eerste gerecht bestaat uit spaghetti met venusschelpen, maar uiteraard – als eerste visgerecht – is het ook perfect om in de zomer te genieten, het is echt een gerecht dat naar de zee smaakt.

Dit is het echte originele Napolitaanse recept van spaghetti met venusschelpen en in dit artikel onthul ik, stap voor stap, alle trucs en geheimen om echte Napolitaanse spaghetti met venusschelpen te verkrijgen:

– Laten we beginnen met de pasta: deze moet lang zijn, zowel spaghetti (NIET dun) als linguine zijn goed, maar ik geef de voorkeur aan “vermicelli” (langwerpige pasta van harde tarwegries, met een ronde sectie, groter dan die van spaghetti, die de saus beter opneemt).

– De venusschelpen moeten “authentiek” zijn, ze zijn groter dan lupini (“lupini” is de term die vaak wordt gebruikt voor “klassieke” venusschelpen, die erg verschillen van authentieke venusschelpen).

Authentieke venusschelpen hebben een typisch driehoekige vorm, dubbele lange en gescheiden antennes, smaakvol en sappig vlees, een lager zoutgehalte en dus een zoetere en delicatere smaak en zijn duurder dan lupini; “tellines” (ook wel arselles genoemd) zijn goedkoper, veel kleiner dan venusschelpen en hebben een gladde schelp, anders dan venusschelpen die ribbels hebben; bovendien neigt de kleur van tellines bijna naar wit.

Je kunt ook de helft venusschelpen en de helft lupini gebruiken, de zee smaak is nog steeds verzekerd, maar je bespaart.

– De venusschelpen moeten in een pan met hoge wanden worden geopend om te voorkomen dat ze te veel uitdrogen;

– Je moet minstens 300 g venusschelpen per persoon berekenen (sommigen berekenen zelfs 500 g per persoon);

– De olie moet delicate extra vergine olijfolie zijn, om de zee smaak van de venusschelpen niet te overstemmen;

– De pasta moet koken in gezouten kokend water, met een scheutje olie en altijd op hoog vuur, omdat deze moet worden gemengd in de pan met de venusschelpensaus, het moet heel al dente worden gekookt en minimaal twee minuten voor de aangegeven tijd op de pastaverpakking worden uitgelekt.

Als je van de Napolitaanse keuken houdt, vind je veel recepten (zoet of hartig) in mijn Speciale: “Napolitaanse Keuken DOC“

Als je indruk wilt maken op je gasten en op zoek bent naar onfeilbare en goed geteste recepten, zowel zoet als hartig, klik dan op de Speciale: “Mijn Top Recepten“.

Als je op zoek bent naar andere snelle en gemakkelijke recepten (zoet of hartig), klik dan op mijn Speciale: “Gemakkelijke en Snelle Recepten“.

Misschien vind je ook deze interessant: