Hier is het gedetailleerde recept van de Napolitaanse pastiera met alle stappen, tips en geheimen om het perfect te bereiden.
Het maken van de klassieke pastiera is een ritueel, een kunst die van generatie op generatie wordt doorgegeven. Het is een iconisch dessert van Pasen, een perfecte combinatie van de romigheid van ricotta, de geur van oranjebloesem en de unieke smaak van gekookte tarwe.
Net als alle oude en traditionele desserts, vereist het bereiden van een pastiera geduld en aandacht voor detail, maar het resultaat zal elke inspanning ruimschoots belonen.
De Napolitaanse pastiera is veel meer dan een gewoon dessert. De oorsprong ervan gaat verloren in de nacht der tijden, waarbij geschiedenis, legende en volksdevotie worden verweven.
Sommige geleerden traceren de oorsprong van de pastiera terug naar heidense riten verbonden aan de lente en vruchtbaarheid. De tarwe, een symbool van wedergeboorte, en de eieren, een symbool van nieuw leven, waren heilige ingrediënten die aan de goden werden aangeboden om een goede oogst te bevorderen.
Er wordt gespeculeerd dat een voorloper van de pastiera een soort rustieke taart op basis van tarwe en ricotta was, bereid ter gelegenheid van de lentefeesten, al in de Romeinse tijd.
Een van de meest fascinerende legendes vertelt dat de pastiera werd geboren dankzij de zeemeermin Partenope, mythische stichtster van Napels.
De bewoners van de golf, betoverd door haar zoete zang, boden haar zeven kostbare geschenken aan, symbolen van hun land: meel (rijkdom), ricotta (overvloed), eieren (vruchtbaarheid), gekookte tarwe in melk (fusie tussen koninkrijk dier en planten), oranjebloesem (geur van de lente), specerijen (hulde van alle volkeren) en suiker (zoetheid van haar zang).
Partenope, dankbaar, dompelde deze geschenken in de zee, en de golven, die ze met de magie van hun beweging mengden, gaven leven aan de eerste pastiera, een zoet nagerecht zo zacht als haar zang.
De meest geaccepteerde versie, en historisch gezien waarschijnlijker, verbindt de geboorte van de pastiera (zoals we die vandaag kennen) aan de nonnen van het klooster van San Gregorio Armeno, in het hart van het historische centrum van Napels.
Dit klooster was beroemd om de culinaire vaardigheden van zijn nonnen. Er wordt gezegd dat de nonnen ter gelegenheid van Pasen een dessert wilden creëren dat de symbolen van de Opstanding (de eieren, de ricotta, de tarwe) verenigde met de geuren van de lente (de oranjebloesems uit hun tuin).
De nonnen perfectioneerden de oude taart van tarwe en ricotta, verrijkt met suiker, eieren en aroma’s, waardoor een meesterwerk van smaak en geur ontstond. Het resultaat was een taart met een unieke en onmiskenbare smaak, die al snel het symbool van het Napolitaanse Pasen werd.
In de loop der eeuwen heeft het klassieke recept van de pastiera kleine variaties ondergaan, maar de essentie ervan blijft behouden.
Elke Napolitaanse familie bewaart zorgvuldig hun eigen versie, doorgegeven van generatie op generatie.
De belangrijkste verschillen zijn te vinden in de hoeveelheden van de ingrediënten, de toevoeging of niet van gekonfijt fruit (citroen en sinaasappel in het bijzonder), de aromatisering van de ricotta (met vanille, kaneel of citroenschil) en de consistentie van de vulling.
Sommigen geven de voorkeur aan een gladdere ricottacrème, anderen aan een grovere consistentie vanwege de aanwezigheid van de tarwe.
Een ander detail dat niet over het hoofd mag worden gezien bij het praten over pastiera is dat de traditie voorschrijft dat er zeven reepjes zanddeeg op het oppervlak worden geplaatst. Dit nummer is niet willekeurig, maar is doordrenkt van symbolische en religieuze betekenissen.
• De Heilige Week: Het getal zeven roept onmiddellijk de Heilige Week op, de culminerende periode van de christelijke liturgie die voorafgaat aan Pasen. De strepen zouden dan de dagen die leiden naar de Opstanding van Christus vertegenwoordigen.
• De Zeven Sacramenten: Sommigen interpreteren de zeven strepen als een verwijzing naar de zeven sacramenten van de Katholieke Kerk.
Naast de symbolische betekenis hebben de strepen ook een praktische functie: ze helpen de vulling tijdens het bakken te bevatten en creëren een elegante en herkenbare decoratieve motivatie.
Ik geloof, zoals vaak gebeurt wanneer ik je vertel over een oud gerecht dat een pijler van de Italiaanse gastronomische keuken vertegenwoordigt, dat ik te veel gepraat heb!
Het is tijd om de mouwen op te stropen, een mooi schort aan te trekken (of zinale zoals mijn Abruzzese grootmoeder zou zeggen!) en naar de keuken te gaan om de originele Napolitaanse pastiera te maken!
Maar eerst laat ik je nog een paar andere paastrecepten die je misschien interesseren:
- Moeilijkheidsgraad: Gemiddeld
- Kosten: Duur
- Rusttijd: 2 Dagen
- Bereidingstijd: 2 Dagen
- Porties: twee pastiera's, een van 24 cm en een van 22 cm of een van 33-34 cm
- Kookmethodes: Fornuis, Elektrische oven
- Keuken: Italiaans
- Seizoensgebondenheid: Lente, Pasen
Ingrediënten
- 500 g bloem 00
- 3 eieren (middelgrote hele)
- 200 g reuzel (of 200 gram boter of 100 g reuzel + 100 g boter)
- 200 g suiker
- 1 snufje zout
- sinaasappelschil
- citroenschil
- 500 g tarwe voor pastiera (al voorgekookt)
- 250 g melk (bij voorkeur vol)
- 50 g boter
- sinaasappelschil
- citroenschil
- 500 g schapenricotta (of koeienricotta, DROOG)
- 320 g kristalsuiker
- citroenschil
- sinaasappelschil
- 4 eieren (middelgrote hele)
- 2 eidooiers
- 50 g gekonfijt fruit
- sinaasappelbloesem aroma (halfflesje + halfflesje sinaasappelbloesem)
- gemalen kaneel (alleen als je het lekker vindt)
Gereedschappen
- Braadpan
- Kom
- Spatel
- Zeef
- Handgarde
- Bakvorm
- Deegrol
- Deegroller
- Rasp
- Deegsnijder
- Vershoudfolie
- Bakpapier
- Weegschaal
- Houten lepel
Stappen
Zoals ik hierboven zei, zijn er honderden versies van deze beroemde taart die in omloop zijn omdat elke familie de aanbevolen hoeveelheden en geheimen van deze oude bereiding met zich meedraagt.
Degenen die mij volgen, weten dat ik uit de Abruzzen kom, dus ik kan niet zeggen dat de pastiera tot mijn gastronomisch-culturele erfgoed behoort.
Toch houd ik van dit dessert dat ik bereid dankzij het recept dat een dierbare Napolitaanse banketbakker vriend mij heeft gegeven en dat ik, vandaag, aan jullie geef.
Laten we beginnen met te zeggen dat het echte zanddeeg voor pastiera wordt gemaakt met reuzel, oftewel het vet van het varken. Er zijn mensen die de helft reuzel en de helft boter gebruiken en anderen geven de voorkeur aan alleen boter, aan het einde van het artikel leg ik het verschil uit.
We gebruiken vandaag, met respect voor het originele recept, alleen reuzel, maar je kunt de oplossing kiezen die je verkiest.
Doe de suiker, de schil van een sinaasappel en een citroen, biologisch, goed gewassen en droog, in een kom.
Wrijf met je handen suiker en citrusrasp om alle aroma’s vrij te geven.
Voeg op dit punt de reuzel toe die niet koud uit de koelkast komt (of de boter of de helft reuzel en de helft boter) en meng snel tot je een crème krijgt.
Giet de lichtjes met een vork geklopte eieren erbij en meng.
Incorporeer de bloem (pas op dat je geen gist toevoegt) en een snufje zout en meng tot je een zeer zacht deeg krijgt dat je gaat bedekken met folie en laat 12 uur in de koelkast rusten.
Voor de eenvoud raad ik aan om het deeg in twee delen te verdelen, een groter deel (ongeveer 2/3) is nodig om de bakvorm te bekleden en het andere (1/3) om de 7 reepjes te maken.
Neem twee voedselzakken, doe het zanddeeg erin en druk het met je handen plat tot je een redelijk dunne laag krijgt.
Met deze methode kun je, zodra het uit de koelkast komt, het zanddeeg gemakkelijker verwerken.
Laten we beginnen met de gekookte tarwe voor pastiera: neem een braadpan en doe de gekookte tarwe erin.
Giet de melk erbij, voeg een snufje zout toe, de boter, sinaasappel- en citroenschil en breng aan de kook.
Zodra het mengsel begint te pruttelen, reken 15 minuten kooktijd op laag vuur, af en toe roerend om te voorkomen dat het aan de bodem blijft plakken.
De melk moet bijna volledig worden geabsorbeerd door de tarwe, die mooi romig zal zijn. Voeg het flesje sinaasappelbloesem aroma toe en roer. Laat volledig afkoelen.
Nu gaan we verder met de bereiding van de ricotta:
Laat de ricotta uitlekken: zet de ricotta in een fijnmazige zeef en laat het in de koelkast uitlekken gedurende minstens een paar uur, of idealiter de hele nacht.
Zeef het vervolgens tot je een crème krijgt. Een te vochtige ricotta zou de consistentie van de vulling beïnvloeden.
Werk de ricotta met de suiker: doe het in een grote kom en werk het met de kristalsuiker met behulp van een garde (handmatig of elektrisch) tot je een gladde en homogene crème krijgt. Zorg ervoor dat de suiker volledig is opgelost.
Voeg de eieren en de dooiers toe: Voeg de hele eieren en de dooiers toe aan de crème van ricotta en suiker en meng goed.
De vulling aromatiseren: Voeg de geraspte schil van sinaasappel en citroen toe, het sinaasappelbloesemwater (of een ander sinaasappelbloesemaroma) en, indien gewenst, een snufje kaneel. Roer voorzichtig om alle aroma’s te mengen.
Voeg de afgekoelde tarwe toe: Voeg de gekookte en afgekoelde tarwe toe aan het ricotta- en eimengsel. Roer voorzichtig met een spatel om het gelijkmatig te verdelen.
Als je een minder korrelige consistentie verkiest, blend de tarwe met een staafmixer om het gladder te maken.
Bedek alles met vershoudfolie en laat de hele nacht in de koelkast rusten.
Rol het zanddeeg uit: Haal het grootste zanddeeg uit de koelkast dat nodig is om de bakvorm te bekleden en laat het andere voor de reepjes in de koelkast zodat het niet opwarmt.
Bekleed de bakvorm: Rol het deeg uit op een licht met bloem bestoven werkblad tot je een dikte van ongeveer 3-4 mm krijgt.
Rol het deeg om de deegroller en rol het voorzichtig uit over de eerder ingevette en met bloem bestoven (of met bakpapier beklede) bakvorm.
Met deze hoeveelheden kun je twee pastiera’s maken met een bakvorm van 22 cm en een van 24. Of als je wilt, een grotere van 33-34 cm. Het advies is om strikt de ruoto te gebruiken, een typisch bakvorm voor Napolitaanse pastiera.
Zorg ervoor dat het deeg goed aan de bodem en zijkanten hecht, waarbij de zijkanten minstens 3-4 cm hoog moeten zijn. Verwijder overtollig deeg met een mes.
Giet de vulling: Giet de vulling voorzichtig in de zanddeegbodem, verdeel het gelijkmatig.
Bereid de reepjes voor: Rol het resterende zanddeeg uit en snijd reepjes van ongeveer 1,5-2 cm breed met een kartelroller of een mes.
Decoreer de pastiera: Leg de reepjes op het oppervlak van de vulling, kruis ze om een ruitvormig raster te vormen. Zorg ervoor dat de uiteinden van de reepjes goed aan de randen van het zanddeeg hechten.
Bakken in de oven: Verwarm de oven minstens 20 minuten voor op 160°C in de oven. Zet de pastiera op de laagste plank die je hebt en bak gedurende anderhalf uur. Na deze tijd de taartvorm naar de middenplank verplaatsen en op dezelfde temperatuur bakken voor nog eens 30 minuten.
De pastiera is klaar wanneer het oppervlak goudbruin is en de vulling gestabiliseerd is. Als het oppervlak te snel donker wordt, kun je de taartvorm bedekken met een vel aluminiumfolie.
Afkoelen: Haal de pastiera eenmaal gebakken uit de oven en laat het volledig afkoelen op kamertemperatuur.
Dit is een cruciale stap om de vulling te laten bezinken en de smaken te laten vermengen.
Het is niet voor niets dat de pastiera 2 dagen van tevoren moet worden bereid voordat het wordt geserveerd en in de koelkast wordt bewaard.
Vrije keuze om het af te maken met poedersuiker en uiteindelijk een stuk van deze poëzie te snijden en ervan te genieten!
Ik hoop dat deze gedetailleerde uitleg je zal helpen om ook de Napolitaanse pastiera te maken!
Als je het leuk vindt, laat het me dan weten in de reacties of je het gaat proberen of eventueel als je het anders bereidt!
Kom snel terug om me te bezoeken om geen toekomstige recepten te missen die binnenkort verschijnen! Tot de volgende keer
Artikel beschermd door copyright © – Gabriella Geroni © Alle rechten voorbehouden
Bewaren van de Pastiera
De pastiera is een dessert dat goed bewaard kan worden, zijn versheid en smaak behoudt voor verschillende dagen als het goed bewaard wordt:
Kamertemperatuur: De gebakken pastiera kan bij kamertemperatuur (in een koele en droge plaats, uit de buurt van warmtebronnen en vochtigheid) 3-4 dagen worden bewaard. Het is raadzaam om het af te dekken met een glazen stolp of het voorzichtig in vershoudfolie te wikkelen om te voorkomen dat het uitdroogt of geuren absorbeert.
Koelkast: voor een langere bewaring kan de gebakken pastiera ongeveer een week in de koelkast worden bewaard. Ook hier is het belangrijk om het te beschermen met vershoudfolie of het in een luchtdichte container te bewaren. Voordat het wordt geserveerd, is het raadzaam om het minstens een half uur op kamertemperatuur te laten staan om zijn optimale consistentie terug te krijgen en zijn aroma’s beter vrij te geven.
Invriezen van de Pastiera
Ja, de pastiera kan worden ingevroren, zowel rauw als gebakken, en hier vind je alle details. Hier zijn echter enkele voorzorgsmaatregelen:
Goed afsluiten: lucht is de vijand van het invriezen, zorg ervoor dat de pastiera goed is afgesloten om vriesbrand en smaakverlies te voorkomen.
Etiketteren: geef altijd de datum van invriezen aan om de bewaartijden bij te houden.
Langzaam ontdooien: moet geleidelijk gebeuren in de koelkast om de consistentie en smaak van de pastiera zo goed mogelijk te behouden. Vermijd ontdooien bij kamertemperatuur te snel of in de magnetron, omdat dit de consistentie kan veranderen.
Geheimen en Tips voor de Vulling:
Schapenricotta: Traditioneel wordt schapenricotta gebruikt, die een intensere en kenmerkende smaak geeft. Als je het niet kunt vinden, kun je ook hoogwaardige koeienricotta gebruiken, maar zorg ervoor dat het goed droog is.
De ricotta laten uitlekken: Deze stap is essentieel om een te vloeibare vulling te voorkomen. Koken van de tarwe: Het koken van de tarwe met de melk maakt het zachter en romiger.
Kwaliteitsaroma’s: Gebruik aroma’s van goede kwaliteit voor een intense en authentieke geur.
FAQ (Vragen en Antwoorden)
Kan ik de pastiera invriezen?
Ja, de pastiera kan worden ingevroren, zowel rauw als gebakken, met enkele voorzorgsmaatregelen.
• Invriezen van Rauw: bereid de bodem van zanddeeg in de bakvorm en giet de afgekoelde vulling erin. Plaats de zeven reepjes zanddeeg op het oppervlak en laat het volledig afkoelen voor minstens een paar uur, in de koelkast als het te warm is in huis. Wikkel dan de bakvorm zorgvuldig in met meerdere lagen vershoudfolie en vervolgens met een vel aluminiumfolie.
Vries de pastiera maximaal 2-3 maanden in. Om de rauwe pastiera te ontdooien, verplaats je het van de vriezer naar de koelkast en laat je het langzaam ontdooien voor minstens 12-24 uur. Eenmaal ontdooid, bak de pastiera volgens het traditionele recept.
• Invriezen van Gebakken: laat de gebakken pastiera volledig afkoelen op kamertemperatuur voor enkele uren. Kies of je het geheel wilt invriezen of in porties (bijvoorbeeld het in tweeën snijden of direct in plakken). Wikkel zorgvuldig de hele pastiera of de afzonderlijke stukken in meerdere lagen vershoudfolie en vervolgens met een vel aluminiumfolie of plaats ze in luchtdichte containers geschikt voor invriezen. De gebakken pastiera kan maximaal 1-2 maanden in de vriezer worden bewaard.
Om de gebakken pastiera te ontdooien, verplaats je het van de vriezer naar de koelkast en laat je het langzaam ontdooien voor enkele uren. Als alternatief kun je de afzonderlijke stukken ongeveer een uur op kamertemperatuur laten ontdooien.
Als je het warm wilt serveren, kun je de ontdooide pastiera lichtjes opwarmen in de oven op een lage temperatuur (ongeveer 150°C) voor enkele minuten.Hoe kook je de tarwe voor de pastiera?
De tarwe voor de pastiera, meestal al voorgekookt verkocht in een pot, vereist verdere bereiding om het romig en geurig te maken. Vanaf het moment dat het aan de kook is, kook je het nog ongeveer 15 minuten, of totdat de melk bijna volledig is geabsorbeerd en de tarwe een romige consistentie heeft gekregen. Daarna is het essentieel om het volledig af te laten koelen voordat het aan de ricottavulling wordt toegevoegd.
Als ik rauwe tarwe wil gebruiken, hoe moet ik dat dan doen?
Het originele recept vereist het gebruik van rauwe tarwe. Tegenwoordig is het moeilijk verkrijgbaar en daarom wordt de voorgekookte in pot gebruikt, wat de bereidingstijd aanzienlijk verkort.
Als je rauwe tarwe wilt gebruiken, komt de hoeveelheid overeen met de helft van de gekookte tarwe. Het moet eerst worden geweekt in een kom voor 3 dagen. Het water moet minstens twee keer per dag worden ververst. Na de aangegeven tijd, laat de tarwe uitlekken, spoel het af en kook het in water voor ongeveer 1,5 uur zonder te roeren. Eenmaal gekookt, laat je het uitlekken en de tarwe is klaar voor gebruik zoals hierboven beschreven.Welke ricotta gebruik je voor de pastiera?
De Napolitaanse traditie vereist het gebruik van schapenricotta. Deze ricotta heeft een intensere smaak en een droge consistentie, ideaal voor de vulling van de pastiera. Als je het niet kunt vinden, kun je hoogwaardige koeienricotta gebruiken, op voorwaarde dat het goed uitgelekt is om overtollig serum te verwijderen. Vermijd te waterige of industriële ricotta, die de consistentie van het dessert kunnen aantasten.
Hoe laat je de ricotta uitlekken voor de pastiera?
Overmatige vochtigheid in de ricotta kan de vulling van de pastiera te vloeibaar maken. Hier is hoe je het effectief laat uitlekken:
Zeefmethode: de eenvoudigste methode is om de ricotta in een fijnmazige zeef te doen, bekleed met een schone katoenen doek of steriel gaas. Plaats de zeef boven een kom om het serum op te vangen. Laat de ricotta uitlekken in de koelkast voor minstens een paar uur, nog beter als het de hele nacht is. Zeef het vervolgens tot het een crème wordt.
Druk uitoefenen: als je weinig tijd hebt, kun je de ricotta in de doek wikkelen en voorzichtig uitknijpen boven de zeef om het serum sneller te verwijderen. Wees voorzichtig niet te veel te drukken, anders kan het te droog worden.Hoe vervang je de reuzel in het zanddeeg van de pastiera?
Het oudste en “orthodoxe” recept voor het zanddeeg van de Napolitaanse pastiera vereist het gebruik van reuzel in plaats van boter. Reuzel geeft het zanddeeg een unieke brosheid en een iets andere, meer rustieke en intense smaak.
Toch vinden we in veel moderne en familievarianten boter, of zelfs een mix van boter en reuzel. Boter geeft het zanddeeg een zachtere smaak en een iets andere maar nog steeds aangename textuur.
Als je het meest authentieke en traditionele recept wilt volgen, is reuzel het ingrediënt dat je moet gebruiken.
Het zanddeeg gemaakt met reuzel is meestal brozer dan dat gemaakt met alleen boter.
Bovendien heeft reuzel een intensere smaak dan boter, wat zich enigszins weerspiegelt in de uiteindelijke smaak van het zanddeeg.
Het enige nadeel is dat reuzel minder verkrijgbaar kan zijn dan boter in sommige gebieden. In dat geval kunnen we boter gebruiken.Hoe lang bak je de Napolitaanse pastiera?
De baktijden zijn belangrijk voor de succesvolle bereiding van dit Napolitaanse dessert en variëren afhankelijk van de oven, maar ook van de afmetingen van de bakvorm. Over het algemeen ligt het tussen anderhalf/twee uur.
Op welke temperatuur bak je de pastiera?
De oventemperatuur is een ander belangrijk element. De pastiera moet worden gebakken in een voorverwarmde statische oven op een temperatuur van 160°C. Een langzame bakmethode op een niet te hoge temperatuur stelt de vulling in staat om gelijkmatig te garen zonder overmatig op te zwellen en abrupt in te storten, waardoor barsten worden vermeden. Als je na de aangegeven tijd merkt dat de vulling nog zacht is, verlaag je de temperatuur tot 140/150 en ga je door met bakken totdat de vulling stevig aanvoelt bij aanraking.
Hoe maak je de pastiera zonder gekookte tarwe?
Gekookte tarwe is een traditioneel en kenmerkend ingrediënt van de Napolitaanse pastiera, dat de taart een bijzondere textuur geeft. Als je het echter niet kunt vinden of een variant wilt proberen, kun je het vervangen door:
Rijst: Kook ongeveer 200 g rijst met de melk en de boter gedurende ongeveer 30 minuten, totdat de melk bijna volledig is geabsorbeerd en de rijst een crème is geworden. Laat het volledig afkoelen voordat je het toevoegt aan de ricotta en de ingrediënten zoals hierboven beschreven.
Gepelde gerst: Net als rijst kun je geplukte gepelde gerst gebruiken, die vervolgens met melk en aroma’s wordt gekookt.
Natuurlijk zal de pastiera bereid zonder gekookte tarwe niet de traditionele versie zijn en zal het een andere smaak en textuur hebben.Waarom zwelt de pastiera op en zakt dan weer in?
Een veel voorkomend fenomeen tijdens het bakken dat zorgwekkend is. De pastiera zwelt op in de oven omdat het vulling bevat water dat tijdens het bakken in stoom verandert.
Wanneer de stoom uitzet, verhoogt het de oppervlakte van de pastiera, waardoor het opzwelt. Deze zwelling neemt af wanneer de pastiera afkoelt, maar in dat geval kunnen er lelijke barsten ontstaan. Er zijn mensen die een vel bakpapier onder de pastiera gebruiken om direct contact met de bodem van de oven te voorkomen, en anderen die de pastiera een uur in de koelkast leggen voordat ze gaan bakken. Hoe dan ook, om dit fenomeen te verminderen en te voorkomen dat het zanddeeg barst, moet de truc zijn om langzaam te bakken op lage temperaturen.Hoe aromatiseer je de Napolitaanse pastiera?
Aromatisering is een belangrijk element van de pastiera. De traditionele aroma’s zijn onder andere:
Sinaasappelbloesem: Het aroma van sinaasappelbloesem is onmisbaar en kan worden toegevoegd met flesjes, sinaasappelbloesemwater of essence.
Citroenschil en sinaasappelschil: uiteraard niet behandeld, ze geven frisheid en geur.
Kaneel: Een snufje kaneel is optioneel, maar voegt een warme en kruidige noot toe.
Vanille: Sommige recepten vereisen de toevoeging van een vanille-extract.
Het is belangrijk om niet te overdrijven met de aroma’s om de delicate smaak van de ricotta en de tarwe niet te overstemmen.De bodem van de pastiera is rauw, wat kan ik doen?
Als je merkt dat de zanddeegbodem onvoldoende gaar is nadat je de pastiera volledig hebt laten afkoelen en uit de vorm hebt gehaald, kun je proberen dit te doen.
Plaats het terug in de bakvorm, wikkel het volledig in met aluminiumfolie om te voorkomen dat het oppervlak te donker wordt en leg het terug in de oven, op de laagste plank.
Bake het voor minstens 15 minuten, op 150 graden in een statische oven, en controleer het totdat de optimale garing is bereikt.Wat te doen als de vulling van de pastiera te vloeibaar is?
Dit is een probleem dat kan optreden.
Als de vulling van de pastiera te vloeibaar is voordat het wordt gebakken, kun je proberen om:
Toevoegen van een vlakke eetlepel maïzena of gezeefde bloem kan helpen om overtollig vocht op te nemen. Meng goed om klontjes te voorkomen.
De vulling lichtjes koken: Als de tarwe niet genoeg is gekookt met de melk, kun je de vulling op laag vuur een paar minuten koken, continu roerend, om het vocht lichtjes in te dikken. Laat het volledig afkoelen voordat je het in de zanddeegbodem giet.
Het is echter belangrijk om het originele recept niet te veel te veranderen, dus voeg de verdikkingsmiddelen met mate toe.Waarom is de pastiera te vochtig als het eenmaal is gebakken?
Een te vochtige pastiera na het bakken kan worden veroorzaakt door verschillende factoren:
Ricotta niet voldoende uitgelekt: Als de ricotta te veel serum bevat, wordt dit tijdens het bakken vrijgegeven, waardoor de vulling vochtig wordt.
Te vochtige tarwe: Als de tarwe niet genoeg is gekookt met de melk of niet goed is opgedroogd na het koken, kan het vocht afgeven in de vulling.
Onvoldoende gaarheid: Als de pastiera niet lang genoeg is gebakken, kan de vulling niet volledig zijn gestold en vochtig blijven.
Onvoldoende afkoeling: Het is essentieel om de pastiera volledig op kamertemperatuur te laten afkoelen en vervolgens in de koelkast te bewaren. Tijdens het afkoelen zet de vulling zich en kan overtollig vocht lichtjes verdampen. Het snijden van de pastiera terwijl het nog warm is, kan het vochtig doen lijken.Kan ik ook meer of minder reepjes zanddeeg gebruiken?
Er is geen “technische” reden waarom het zeven reepjes zanddeeg moeten zijn en niet meer of minder. Het is een gewoonte geworteld in de Napolitaanse paastraditie en symboliek. Omdat het maken van zeven niets kost, maar de pastiera perfect traditioneel maakt, zorg ervoor dat je er zeven maakt 😉
