Houden jullie van honing bij kaas? Welnu, ik stel een goed alternatief voor, namelijk confiture van gele uien met een zoete smaak die, net als honing, kan worden geserveerd bij zeer gerijpte, half gerijpte kazen, vlees- of visgebraad, maar ook gewoon kan worden genoten op bruschetta. Uien worden zowel in de keuken gebruikt – voor het aroma en de smaak die ze aan alle gerechten geven – als in de geneeskunde, vanwege hun therapeutische eigenschappen. Als je het kunt vinden, raad ik aan de beroemde “cipolla ramata di Montoro” te gebruiken, opgenomen in de lijst van traditionele producten van Campanië, met duizend eigenschappen, niet alleen organoleptisch. De smaak is zoet, aromatisch, heeft een hoge kookvastheid, kan zowel gekookt als rauw worden genoten. Het bevat onder andere “prostaglandine”, een natuurlijke stof die helpt de bloeddruk te verlagen. Ik gebruik het altijd in de keuken, om gerechten op smaak te brengen, te aromatiseren en te “karakteriseren” die uien onder de ingrediënten vereisen.
Als je daarentegen van de zoetzure smaak houdt, probeer dan de confiture van rode uien in mijn recept
- Moeilijkheidsgraad: Eenvoudig
- Kosten: Economisch
- Bereidingstijd: 1 Uur 15 Minuten
- Kookmethodes: Fornuis
- Keuken: Italiaans
- Seizoensgebondenheid: Herfst, Winter
Ingrediënten
- 1 kg Gele uien
- 500 g Suiker
- 4 blaadjes Laurier
- 1 glas Water
- 1 g Fijne zout
Voorbereiding
1) Schoonmaken van de uien, verwijder de dunne gouden schil, snijd ze in partjes of dunne plakjes, zoals het ons uitkomt, en doe ze in een grote pan, samen met de suiker, de laurierblaadjes en het water, roer en dek af. Laat een nacht marineren. De volgende dag hebben de uien dankzij de suiker hun plantaardige vloeistof vrijgegeven.
2) Begin met het koken van onze confiture, op de kleine brander, op middelhoog vuur, met de deksel erop, af en toe roeren.
Zodra het begint te koken, draai het vuur lager, plaats een houten lepel tussen de pot en het deksel om een kier te laten, en laat het ongeveer 40/50 minuten zachtjes koken terwijl je vaak roert.
3) De uiteindelijke consistentie moet minder dik zijn dan jam. Om te zien of onze confiture van uien klaar is, giet een beetje op een schoteltje en wacht tien seconden; als de confiture vrij langzaam wegloopt, is het klaar. Anders laten we nog een paar minuten koken, nogmaals testen op het schoteltje, maar verleng de aangegeven kooktijden niet te veel, anders krijgen we een gekarameliseerde en harde confiture die de uitstekende smaak niet beïnvloedt, maar niet kan worden uitgesmeerd (het overkwam mij de eerste keer dat ik het maakte!!!).
4) Vul onmiddellijk de reeds gesteriliseerde potten tot een centimeter van de rand (we kunnen de laurierblaadjes verwijderen, maar ik laat ze in de confiture), sluit ze luchtdicht af en draai ze onmiddellijk om voor het vormen van vacuüm.
Laat de confiture een week rusten, zodat de smaken rijpen en zich optimaal kunnen ontwikkelen.
Het extra idee. Als we een extra touch aan onze uienconfiture willen geven, voeg 2 kruidnagels en een 1/4 theelepel kurkuma toe. Het is geweldig.
