Voordat we beginnen met het maken van het glutenvrije zanddeeg, enkele essentiële tips die ook gelden voor zanddeeg gemaakt met gewone bloem.

– Om te voorkomen dat de boter oververhit raakt (vooral lactosevrije boter lijkt nog gevoeliger voor de warmte van de handen dan gewone boter), moeten alle gereedschappen die we gebruiken, de eieren en de boter noodzakelijkerwijs koud uit de koelkast zijn.

– Om de opname van de boter te vergemakkelijken, snijden we deze in kleine blokjes en leggen we deze tot enkele ogenblikken voor gebruik terug in de koelkast.

– Omdat het glutenvrije zanddeeg, vooral dat zonder toegevoegde bindmiddelen, geen elasticiteit heeft, is het noodzakelijk het einddeeg tussen twee vellen bakpapier te leggen, die ons zullen helpen om het zonder problemen tot de gewenste dikte uit te rollen en zo min mogelijk aan te raken.

– Ten slotte, maar niet minder belangrijk, raad ik aan om het glutenvrije zanddeeg 12 uur van tevoren te bereiden. Ik heb gemerkt (aangezien ik geen kant-en-klare mixen met bindmiddelen gebruik, maar er zelf een maak) dat na een rustperiode van 12 uur in het koudste deel van de koelkast, het zanddeeg veel steviger en beter hanteerbaar wordt, zogezegd.

Laten we beginnen. Succes.

We scheiden 3 dooiers van hun respectievelijke eiwitten en zetten deze opzij.

We zeven onmiddellijk het rijstmeel en het maïszetmeel samen (of maïsmeel zoals je wilt) en doen deze in een koude stalen kom uit de koelkast.

We voegen de suiker, het zout en de blokjes boter toe en proberen ze samen te mengen tot een soort zanderig, grof, kruimelig mengsel.

We voegen de drie dooiers toe en proberen ze zo snel mogelijk te mengen met het boter- en meel mengsel. Alleen als we merken dat het onmogelijk is om al het meel op te nemen, voegen we een beetje eiwit toe aan het deeg, omdat we weten dat niet alle eieren hetzelfde zijn.

Het maakt niet uit of het mengsel niet glad is of als de boterblokjes grotendeels nog zichtbaar zijn; het deeg en vooral de boter mogen niet oververhit raken.

We brengen het grove deeg onmiddellijk over op een vel bakpapier.

We bedekken het met een ander vel bakpapier en drukken het een beetje plat tot een

rechthoek of vierkant met de dikte van een vinger, dat we in huishoudfolie wikkelen (zonder het bakpapier te verwijderen) en onmiddellijk in het koudste deel van de koelkast leggen voor 12 uur.

Nu gaan we de gelatine voorbereiden die we zullen gebruiken om zowel het deeg als het verse fruit glanzend te maken.

We gieten het water in een steelpan, voegen het citroensap, de suiker, het zetmeel (je kunt het vervangen door rijstzetmeel dat net zo mild van smaak is) en de gewassen en zeer fijn geraspte citroenschil toe.

We laten het indikken op de kleinste kookplaat op laag vuur (het duurt ongeveer 10 minuten). We schakelen uit en laten afkoelen. Wanneer we het op de taart en het verse fruit aanbrengen, zal het volledig transparant en onzichtbaar zijn.

Na 12 uur bereiden we de vorm voor waarin we het zanddeeg blind gaan bakken, dat wil zeggen zonder enige soort vulling.

We zetten de oven aan op 180*

We halen het zanddeeg uit de koelkast, leggen het op de werktafel, verwijderen de huishoudfolie en rollen het snel met een deegroller uit tot een dikte van ongeveer 7-8 millimeter en met een diameter die geschikt is voor de vorm.

We leggen het in de taartvorm met een diameter van 28 centimeter, gelijkmatig verspreiden en de randen voorzichtig gladstrijken, zonder de bakpapiervellen die het bedekken te verwijderen.

We leggen het gewicht op het oppervlak van het zanddeeg en vervolgens onmiddellijk in de voorverwarmde oven halverwege de hoogte.

We letten op de temperatuur en de baktijd, omdat deze glutenvrije meelsoorten iets sneller bakken en ook iets sneller verbranden.

Na ongeveer 20 minuten halen we de vorm uit de oven en verwijderen we voorzichtig het gewicht en het bakpapier van het oppervlak.

Mocht u merken dat het zanddeeg de neiging heeft om te breken, laat het bakpapier dan op het oppervlak (zonder de bonen of kikkererwten) en zet het terug in de oven. We zullen er op een later moment aan denken om het iets te laten bruinen onder de grill zonder het papier op het oppervlak. Ik heb het gedaan om alleen de bovenste randen te laten bruinen, om een beetje contrast te geven met het groen van de kiwi’s.

Bakken tot het gaar is, zet de oven uit en haal het onmiddellijk uit de oven.

Na 10 minuten proberen we het papier van het oppervlak te verwijderen, alleen als het ons eerder niet is gelukt.

We laten het nog een uur staan voordat we het voorzichtig uit de vorm halen. Het glutenvrije zanddeeg hoeft niet per se amberkleurig te zijn, maar is over het algemeen iets lichter dan de traditionele.

Na een uur halen we het uit de vorm en leggen het op het serveerbord. Wanneer het volledig is afgekoeld, kunnen we het verse fruit bereiden.

We bestrijken de taart met een beetje citroengelatine, met een kwastje, voorzichtig.

We schillen eerst de kiwi’s. We snijden ze in plakjes en beginnen ze op de taart te leggen zoals op de foto of naar uw smaak (afhankelijk van hun grootte is het mogelijk niet nodig om ze allemaal te gebruiken).

We schillen en snijden een banaan tegelijk in plakjes (ook in dit geval is het mogelijk niet nodig om ze allebei te gebruiken), bevochtigen de plakjes met een beetje sinaasappelsap om oxidatie te voorkomen en plaatsen ze ten slotte in de taart.

We bestrijken het fruit met de gelatine (die het naast glanzend ook verder beschermt tegen oxidatie door contact met de lucht), zetten de taart in een taartdoos en laten het op kamertemperatuur als het niet te warm is of in de koelkast, herinnerend dat het zanddeeg toch een beetje vocht zal opnemen van het fruit, waardoor het de volgende dag zachter wordt.

Een extra idee. U kunt de taartstukken vergezellen met vers geklopte room, of een sinaasappelcrème, mandarijncrème, zoete mandarijnensaus, citroencrème, chocoladecrème en vele andere zoete bereidingen die u kunt vinden op de blog, met behulp van de zoekfunctie.

Eet smakelijk