De wilde asperges zijn een scheut, een wilde plant met een dunne, aangenaam bittere stengel en veel smaakvoller dan de gewone asperge.

Wat is hun prijs? Als ze persoonlijk in de natuur worden geplukt, is hun kostprijs nul, terwijl hun verkoopprijs gemiddeld hoog is en kan variëren van 10 tot 28 euro per kilo.

Kunnen ze worden geteeld? Hier is een video om te leren hoe je ze op natuurlijke wijze kunt telen met de Fukuoka-methode.

Is het verzamelen gereguleerd? Het hangt af van de verzamelplek, sommige Italiaanse regio’s zoals Toscane, Sicilië en Veneto hebben regels opgesteld om precies de periode en de maximale hoeveelheid per persoon vast te stellen. Het is belangrijk om te informeren of er in je eigen gebied of gemeente een vergunning nodig is om ze te verzamelen.

Andere namen: asparagina, bosasperge, veldasperges, stekelige asperge, doornige asperge, sparasine.
Niet te verwarren met de bruscandoli (minder gekarteld en dunner), de scheuten van de muizedoorn (met gladdere en paarse punten) of de zeekraal (de zeekraal te vinden in zoutmoerasgebieden).

Waar vind je ze? Ze groeien op het platteland, in braakliggende velden, in het mediterrane struikgewas, in open plekken, langs hekken en in bossen, zelfs boven de duizend meter in Centraal- en Zuid-Italië. In het noorden zijn ze zeldzamer en geven ze de voorkeur aan heuvels en beschutte, milde gebieden. Ze groeien niet in de noordelijke regio’s (zoals Trentino Alto Adige, Piemonte, Valle d’Aosta) waar in plaats daarvan de bergasperges (geitenbaard), hier zijn de foto’s om ze te herkennen in de knop (eetbaar) en volwassen staat (giftig).

Hoe herken je wilde asperges? De plant is een wilde, vaste plant die ondergronds een dichte wortelstok ontwikkelt. Het eetbare deel zijn de bovenstaande scheuten (jonge scheuten), dun en specifiek het zachte uiteinde dat groen en soms paars is. De stengel dichter bij de grond is houtachtig en stekelig.

Ontdek de eigenschappen en voedingswaarden met de voedingsdeskundige Maria F. Buccinnà: “wilde asperges zijn rijk aan vezels die helpen minder vetten en suikers uit de maaltijd op te nemen en de spijsvertering te stimuleren, waardoor constipatie en een opgeblazen gevoel worden voorkomen. Ze zijn uitstekende bronnen van antioxidanten vitamines, met name A, C, E en enkele uit de B-groep, en mineralen zoals fosfor, kalium en chroom. Bovendien zijn deze groenten rijk aan saponinen, moleculen die de proliferatie van kankercellen in de dikke darm remmen. In de wilde asperge is de concentratie van deze gunstige moleculen veel hoger dan in de geteelde soort. Deze verbindingen hebben een erkende nutraceutische activiteit samen met flavonoïden waaraan het diuretische effect te danken is. Om de eigenschappen van deze moleculen intact te houden, mogen wilde asperges niet in water worden gekookt. Saponinen zijn namelijk extreem hitt bestendig, maar oplosbaar in water. Om deze reden is het aan te raden om de asperges rauw te consumeren, als salade, snel gebakken in de pan of gegrild en gekruid met een mengsel van citroen, knoflook en peterselie.“
Contra-indicaties: ze bevatten acetylsalicylzuur (verhoogt urinezuur) en zijn daarom niet geschikt voor mensen die lijden aan jicht, nier- of urineproblemen.

SEIZOEN van wilde asperges: de beste periode is van maart tot juni, in Zuid-Italië kunnen ze al in januari of eerder worden gevonden. Het is aan te raden ze aan het begin van het seizoen te plukken omdat ze dan malser zijn; na verloop van tijd worden ze harder.

RECEPTEN met gekweekte asperges