De Zunca is een typisch dessert uit het binnenland van Ligurië, romig, geurend en delicaat op basis van ricotta en anijs.

Het is een dessert dat uit de oudheid stamt, toen men zich alleen voedde met wat de aarde en de dieren boden. In tijden waarin huishoudelijke kaasbereiding essentieel was op het platteland

Ricotta was een manier om de overgebleven wei te gebruiken, weinig inspanning, weinig verspilling. Anijs was een specerij die gemakkelijk verkrijgbaar was, ook gebruikt voor medicinale of spijsverteringsdoeleinden.

De eenvoud van slechts 3 ingrediënten weerspiegelt de boeren-economie: geen eieren, geen toegevoegde vetten, geen meel, alleen wat men had, maar goed gemaakt.

Ik proefde het voor het eerst in het Heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Acquasanta in Montalto Ligurië ter gelegenheid van de herdenking van de moordpartij van 17 augustus 1944 tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen een priester en een misdienaar door de Duitsers werden vermoord.

Het heiligdom werd in 1453 gesticht. Het werd gesticht naar aanleiding van een verschijning van de Maagd aan een oude invalide, die genas door een waterbron die wonderbaarlijk aan de voeten van de Maagd opwelde.

Binnen het heiligdom kunnen nog steeds de put van lokale steen uit 1486, waaruit het hele jaar door water wordt gehaald, en het marmeren beeld van de Madonna bewonderd worden. Het is een werkelijk suggestieve plek, omgeven door groen en ver weg van huizen en gebouwen.

Dit recept is altijd op gevoel gedaan, er bestaan namelijk geen echte hoeveelheden, het werd op het oog en smaak gedaan. Ik heb het mezelf eigen gemaakt door het na te maken zoals ik het heb geproefd, maar iedereen kan de hoeveelheden suiker en anijs aanpassen naar eigen voorkeur.

Ik raad je ook aan