De Maro’-saus of ook wel tuinbonenpesto is ontstaan in mijn stad, precies in Sanremo, Ligurië. Gemaakt met rauwe tuinbonen. Het werd oorspronkelijk gebruikt als smaakmaker voor oud brood, maar is ook heerlijk als pastasaus. Dankzij de ansjovis en munt heeft het een zeer smakelijke smaak. Ook uitstekend voor bruschetta.

Tuinbonen zijn in het seizoen en behoren tot de weinige peulvruchten die rauw gegeten kunnen worden, zoals erwten. En juist daarom kunnen we profiteren van al hun eigenschappen. Ze zijn namelijk rijk aan vezels, eiwitten, ijzer, foliumzuur, vitamine C en bevatten geen vet. Daarnaast hebben ze een lage glycemische index en worden ze aanbevolen voor mensen die een afslankdieet volgen.

Om dit recept te maken, moeten de tuinbonen supervers zijn. Hoe herken je ze? Simpelweg door ze te voelen. Ze moeten stevig zijn, inclusief de schil. Als ze zacht zijn, betekent dat dat ze al enkele dagen oud zijn en een bittere smaak zullen hebben.

Zoals altijd raad ik aan om ze te kopen bij lokale markten of in biologische groenten- en fruitwinkels.

Het maken van deze saus is eenvoudig en snel. Zoals bij alle pesto’s zou je een vijzel moeten gebruiken, maar voor degenen die, net als ik, er geen hebben, kan een keukenmachine prima worden gebruikt.

Je kunt deze saus combineren, naast de hoofdgerechten naar keuze, ook met knapperige schiacciatine, of met canestrelli uit Taggia, of met zacht brood met hoge hydratatie.