De Pici all’Aglione toscano is een van de bekendste traditionele recepten uit mijn regio, met name uit de provincies Florence, Arezzo en Siena. Als je op vakantie bent geweest in Toscane, heb je dit hoofdgerecht zeker op de menu’s van restaurants zien staan! Het maken van de saus is niet moeilijk, maar je hebt natuurlijk aglione nodig, ook wel ‘kusbestendige knoflook’ genoemd! Waarom, leg ik hieronder uit! Dus laten we het schort omdoen en het proberen!
Als je geïnteresseerd bent in andere Toscaanse geïnspireerde recepten, raad ik je aan deze links te bekijken:
- Moeilijkheidsgraad: Zeer eenvoudig
- Kosten: Zeer goedkoop
- Bereidingstijd: 35 Minuten
- Porties: 5
- Kookmethodes: Fornuis
- Keuken: Italiaans
- Seizoensgebondenheid: Lente, Zomer en Herfst
- Stroom 273,86 (Kcal)
- Koolhydraten 45,68 (g) waarvan suikers 0,82 (g)
- Eiwitten 8,60 (g)
- Vet 7,65 (g) waarvan verzadigd 1,11 (g)waarvan onverzadigd 0,65 (g)
- Vezels 4,10 (g)
- Natrium 670,11 (mg)
Indicatieve waarden voor een portie van 150 g die op geautomatiseerde wijze is verwerkt op basis van de voedingswaarde-informatie die beschikbaar is in de databases CREA* en FoodData Central**. Het is geen voedings- en/of voedingsadvies.
* CREATES Onderzoekscentrum voor voeding: https://www.crea.gov.it/alimenti-e-nutrizione https://www.alimentinutrizione.it ** Amerikaans ministerie van Landbouw, Dienst Landbouwkundig Onderzoek. FoodData Central, 2019. https://fdc.nal.usda.gov
Ingrediënten
Het hoofdingrediënt van dit hoofdgerecht is de Aglione, een enorme knoflook waarvan de knoppen tot wel 800 g kunnen wegen en die een zeer delicate smaak heeft, die geen nare ‘gevolgen’ achterlaat op het gebied van verteerbaarheid en adem! Het wordt verbouwd in de Val di Chiana en de Val d’Orcia en in deze gebieden hebben gerechten met deze bijzondere knoflook hun oorsprong. In de tweede helft van de twintigste eeuw dreigde de teelt te verdwijnen of tot de familie moestuinen te worden beperkt. Gelukkig zijn in de afgelopen jaren een aantal kleine producenten begonnen met het opnieuw produceren en verspreiden in Italië en tegenwoordig is het niet moeilijk om het in Toscane, maar ook online te vinden.
- 500 g pici
- 200 g aglione (netto gewicht)
- 700 g tomatenpulp
- 40 g extra vergine olijfolie
- 50 g water
- 10 g peterselie
- 7 g zout
- 5 g peper
Gereedschappen
- 1 Knoflookpers
- 1 Wok
- 1 Pot
- 1 Vergiet
- 1 Lepel
- 1 Snijplank
- 1 Mes
Hoe maak je Pici all’aglione toscano?
Om Pici all’aglione Toscano te maken, is de eerste stap uiteraard het maken van de saus. Het belangrijkste voor een goede uitkomst van het gerecht is om de aglione zorgvuldig te behandelen om het zacht en delicaat te maken.. maar dat is niet moeilijk! Volg gewoon de stappen!
Maak de aglione schoon en verwijder de schil, houd alleen de bollen over. Snijd de bollen van de aglione in kleine blokjes met een scherp mes op een snijplank.
Doe alle stukjes aglione in een knoflookpers om deze groente zo mals mogelijk te maken.
Verzamelen de pulp van de aglione in een wok voordat je begint met het maken van de echte saus.
Voeg de olie toe en zet het vuur op een laag pitje. De aglione moet niet bruin worden, maar alleen lichtjes goudbruin.
Blus bijna onmiddellijk met water, dek af met een deksel en laat ongeveer 15 minuten koken
Controleer of er nog grotere stukken over zijn; druk deze in dat geval met een vork fijn om de aglione homogeen te maken.
Blijf op laag vuur en voeg de peterselie toe en kort daarna de tomatenpulp.
Voeg het zout toe en blijf koken.
Eindig met de peper en dek af. Laat nog eens 10/15 minuten gaar worden.
De saus is klaar als deze deze consistentie heeft bereikt, nadat het waterige deel is verdampt en het is ingedikt. Zet het vuur uit en zet opzij terwijl de pici koken.
Pak een pak pici, een typische Toscaanse pasta, in wezen zeer dikke en ruwe spaghetti en zet het vuur aan onder de pan.
Nadat het water kookt, voeg je het grove zout toe en leg je de ‘nesten’ pici erin voor de kooktijd die op de verpakking staat aangegeven, die meestal niet onder de 20 minuten ligt. Roer af en toe.
Zodra ze klaar zijn, giet de pici af en bewaar een beetje kookwater. Zet de saus weer op het vuur en doe de gekookte pici erbij. Laat de pasta en saus samenkomen door een beetje kookwater toe te voegen. De Pici met Toscaanse aglione zijn klaar om jou en je gasten te verrassen!
De Toscaanse Pici all’Aglione is een stevige eerste gang waarvan ik vind dat er geen tweede gang nodig is tijdens dezelfde maaltijd. Om de smaak in zijn geheel te waarderen, is het beter om ze niet te bestrooien met Parmezaanse kaas, maar dat betekent niet dat het niet kan.
De saus kan na het koken enkele dagen in de koelkast worden bewaard, afgesloten in een glazen pot. Als je dit recept leuk vond, vertel het me dan op Instagram en vertel me of je het ooit hebt gegeten! Ik kijk ernaar uit om van je te horen!
FAQ (Veelgestelde Vragen)
Als ik geen pici heb, welk pastavorm kan ik gebruiken?
Aangezien pici zeer dikke en ruwe ambachtelijke spaghetti zijn, als je ze niet kunt gebruiken of ze niet kunt vinden, is de beste keuze een pasta die er zo veel mogelijk op lijkt en waarop de saus goed kan blijven plakken; dus ga voor ambachtelijke spaghettoni, bigoli en pappardelle. Bij voorkeur dus lange en dikke pasta. Niets houdt je tegen om korte pasta te gebruiken, maar vertel het niet aan de Toscaanse mensen!
Kan ik ook gewone knoflook gebruiken?
Absoluut niet. Hoewel ze erg op elkaar lijken (behalve in grootte), hebben ze heel verschillende smaken en eigenschappen. 200 g knoflook zou zware gevolgen hebben voor adem en verteerbaarheid, in tegenstelling tot Aglione.
