De Bolognese Friggione (“frizan” in dialect) was een eenvoudige boerenschotel uit het Bolognese platteland en de omliggende gebieden. Het originele recept werd toegeschreven aan Maria Manfredi Baschieri, die het noteerde in een manuscript uit 1886 en veel later werd het gedeponeerd bij de Kamer van Koophandel in Bologna.
De ingrediënten voor het bereiden van dit prachtige gerecht uit de Bolognese traditie zijn voornamelijk twee, de witte uien en de verse tomaten, maar om een goede friggione te maken is het niet genoeg om het recept te hebben; je hebt de ervaring van de “zdora” (de vrouw des huizes, zij die voor de hele familie kookte) nodig, die met geduld eerst liet macereren en daarna op laag vuur een van de lekkerste en smakelijkste sauzen van onze keuken bereidde.
De friggione, net als vele andere Bolognese gerechten (lasagne, tortellini, crescentine, zuppa inglese) maakt deel uit van mijn culinaire cultuur en die van mijn familie.
Toen ik jong was, maakte mijn moeder het vaak en ik, die de geur niet kon weerstaan, doopte mijn brood in de pan nog voordat het klaar was. Zij maakte het altijd volgens het traditionele recept, hoewel ze soms een paprika toevoegde, terwijl mijn grootvader het gebruikte als basis waaraan hij een aardappel, een aubergine en wat restjes vlees van de barbecue van de vorige dag toevoegde, meestal worst en ribbetjes; hij noemde het Fricandô.
Zoals je hebt begrepen, is de friggione een saus op basis van uien en tomaat die wordt geserveerd als bijgerecht bij vleesgerechten of als voorgerecht samen met crescentine of toast.
Het is perfect voor het kruiden van pasta en is heerlijk warm, koud of op kamertemperatuur.
Het originele recept vereist het gebruik van reuzel, tegenwoordig bijna altijd vervangen door extra vergine olijfolie, witte uien en verse tomaten of gepelde tomaten. Mijn grootmoeder gebruikte gepelde tomaten, die ze elk jaar samen met de tomatenpuree en jam maakte. Ik heb de traditie voortgezet, snijd de gepelde tomaten in kleine stukjes en voeg een eetlepel tomatenpuree toe om een intensere kleur en smaak te geven.
Vandaag geef ik jullie het familierecept en ook de gedeponeerde versie.
Hieronder een aantal recepten uit mijn familie:
- Moeilijkheidsgraad: Heel makkelijk
- Kosten: Economisch
- Bereidingstijd: 2 Uren
- Porties: 8 Personen
- Kookmethodes: Elektrische oven
- Keuken: Italiaans
- Seizoensgebondenheid: Alle seizoenen
- Stroom 106,42 (Kcal)
- Koolhydraten 11,44 (g) waarvan suikers 5,91 (g)
- Eiwitten 1,47 (g)
- Vet 6,82 (g) waarvan verzadigd 1,14 (g)waarvan onverzadigd 0,77 (g)
- Vezels 2,42 (g)
- Natrium 249,60 (mg)
Indicatieve waarden voor een portie van 100 g die op geautomatiseerde wijze is verwerkt op basis van de voedingswaarde-informatie die beschikbaar is in de databases CREA* en FoodData Central**. Het is geen voedings- en/of voedingsadvies.
* CREATES Onderzoekscentrum voor voeding: https://www.crea.gov.it/alimenti-e-nutrizione https://www.alimentinutrizione.it ** Amerikaans ministerie van Landbouw, Dienst Landbouwkundig Onderzoek. FoodData Central, 2019. https://fdc.nal.usda.gov
Ingrediënten
- 1 kg witte uien (zonder afval)
- 400 g gepelde tomaten (met bewaarvloeistof, ik gebruik de blikken van 400 g)
- 1 eetlepel tomatenpuree
- 1 eetlepel suiker
- 1 eetlepel zout
- 60 g extra vergine olijfolie
Gereedschap
- 1 Snijplank
- 1 Braadpan groot met deksel
- 1 Kom
Bereidingswijze
De friggione is een saus van uien en tomaten die op de tong smelt, het is belangrijk om de rust- en kooktijden te volgen voor een perfecte saus.
Schil de uien, snijd ze doormidden en vervolgens in dunne plakjes.
Doe ze in de kom, voeg een eetlepel suiker en een vlakke eetlepel zout toe, meng goed, dek af en laat 2 uur rusten.
Doe de uien met het vocht dat tijdens het rusten is ontstaan in een grote braadpan, voeg de olie toe, zet de brander aan en laat ze op een laag vuur koken tot ze glanzend en doorzichtig zijn. Roer vaak om te voorkomen dat ze aan de bodem van de pan blijven plakken.
Voeg de in niet al te grote stukjes gesneden gepelde tomaten met hun bewaarvloeistof en de tomatenpuree toe, roer en laat op laag vuur ongeveer twee uur koken. Roer regelmatig.
Meestal is het niet nodig om water toe te voegen, het vocht dat de uien tijdens het rusten afgeven is voldoende, indien nodig voeg dan een paar eetlepels water toe. Proef en breng op smaak met zout.
De friggione is klaar wanneer de ui op de tong smelt en er geen vocht meer is.
Het wordt geserveerd als bijgerecht bij vleesgerechten of als voorgerecht samen met crescentine of toast.
Het is perfect voor het kruiden van pasta en is heerlijk warm, koud of op kamertemperatuur.
Het originele recept werd toegeschreven aan Maria Manfredi Baschieri, die het noteerde in een manuscript uit 1886 en het werd veel later gedeponeerd bij de Kamer van Koophandel in Bologna.
Adviezen
Bewaring
De friggione is 4/5 dagen houdbaar in de koelkast.
***********************
Voor advies over het maken van de recepten kunt u contact met mij opnemen op FACEBOOK en als je het leuk vindt, volg me dan op INSTAGRAM
Stuur me je foto’s, ik zal ze graag op mijn sociale media delen
