Recept Brood van Sint Antonius. Toen ik klein was, dacht ik niet aan koken, ik dacht aan eten als voeding of beloning. Ik hield van koekjes, taralli, de beignets en alles wat de keuken van mijn regio bood, eerst in Calabrië en daarna in Piemonte, waarbij ik mijn kennis geleidelijk uitbreidde. Eigenlijk was ik een kok met weinig ervaring, maar ik verzamelde ervaringen en geuren; en in de daaropvolgende jaren besloot ik, met vastberadenheid, dat ik het onderwerp “koken” zou verdiepen. Niet dat ik niet wist hoe ik moest koken, thuis hielpen we mama om beurten met het avondeten bereiden, maar ik had nog geen goede band met de keuken, en papa was erg veeleisend als het ging om rustieke soepen, zijn favorieten. Op een dag besloot ik een taart te maken, een eenvoudige biscuit. Ik zal je niet vertellen wat voor prachtige schoenzool eruit kwam. Ik was een fan van de bouillonsoep met bouillonblokjes. Zelfs nu ben ik een fan van de bouillonsoep, maar ik gebruik dat magische blokje al decennia niet meer. Ik heb geleerd een goede bouillon of smaakmaker te maken met mijn kruiden en ik scheid er niet meer van.

Na verloop van tijd begon ik als leerling te werken in enkele delicatessenzaken en restaurants in de stad; beetje bij beetje begon ik mijn kennis te verfijnen. Ik heb nog veel te leren, maar ik reis elke dag verder door de Italiaanse keuken, en dit brood is een van de stukken van onze traditie met het brood dat gewijd is aan de Heiligen.