Paste di meliga o ‘d melia…
Vroeger aangeboden op doopfeestjes, werden ze toen ‘Fe batie’ in het Piëmontees genoemd.
Of paste ‘d melia = meliga = maïs
Ze begonnen te bakken wanneer de tarweoogst schaars was, de prijzen stegen en om wat koekjes te produceren, vermengde men de bloem met fijn gemalen maïs
Tegenwoordig zijn het zeer gewaardeerde en overal bekende koekjes; ze zijn boterig en erg kruimelig, zelfs net uit de oven moet je erg voorzichtig zijn vanwege hun delicate structuur, eenmaal koud vormen ze geen probleem.
In het Piëmonteese gebied heeft maïs sinds de jaren 1700 een steeds belangrijkere rol gespeeld in de traditionele keuken. Dit graan heeft geleidelijk de tarweteelt in de bergachtige regio vervangen en werd de basis van de lokale voeding. De families maakten vaak ‘polente’, een eenpansgerecht dat brood verving en een voedzaam en stevig voedingsmiddel was. Bovendien werd maïs gebruikt in zoetigheden, koekjes en brood, en bood het een goedkopere alternatief dan tarwe en andere kleinere granen.
- Moeilijkheidsgraad: Eenvoudig
- Kosten: Economisch
- Bereidingstijd: 1 Uur
- Kookmethodes: Oven
- Keuken: Italiaans
- Seizoensgebondenheid: Alle seizoenen
Ingrediënten
Maïsmeel, meel, eieren, suiker en boter
- 300 g maïsmeel (zeer fijn)
- 150 g meel
- 200 g boter
- 3 eidooiers
- 100 g suiker
- 1 citroenschil (Fijngehakt)
Gereedschappen
Kom om te kneden, werkblad, deegroller en oven om te bakken
De gereedschappen die ik gebruik en die ik aanbeveel, vind je Hier
Stappen
Voeg in een kom alle ingrediënten samen…
Inclusief boter en eidooiers
Giet het op het werkblad en werk het deeg af; Rol het niet te dun uit en snijd het in de gewenste vormen, ik koos ervoor om een maïskolf te maken
Bak ze in een voorverwarmde oven op 170 graden en haal ze eruit zodra ze goudbruin zijn, raak ze niet aan! Ze hebben tijd nodig om af te koelen, anders breken ze. Ze zijn erg kruimelig en delicaat.
Uw paste di meliga zijn klaar! Probeer ze te proeven met een goede droge witte wijn!
Ze blijven enkele dagen goed bewaard. Een zeer gewaardeerd cadeau-idee voor kleine attenties. U kunt eventueel de helft van het koekje bedekken met pure chocolade
FAQ (Vragen en Antwoorden)
De paste di meliga of melicotti, ook wel michette genoemd, afhankelijk van de herkomst, zijn een voorbeeld van hoe maïs de Piëmontese gastronomie heeft beïnvloed. Deze traditionele koekjes zijn door de eeuwen heen gewaardeerd en zijn ook nu nog populair. Het is niet zeker waar ze precies vandaan komen, maar ze zijn een integraal onderdeel geworden van de Piëmontese culinaire cultuur.
De paste di meliga zijn een zoete lekkernij, bereid met maïsmeel, eieren, boter en suiker, gebakken in de oven. Hun vorm leek op die van een hoefijzer of een donut, vandaar de naam ‘Chiapini’ of ‘Ciapin’ in het Piëmontees dialect. Dit oude recept is door de tijd heen overgeleverd en de kunst van het maken van paste di meliga is zelfs beschreven in ‘Il confetturiere piemontese del 1790’.
‘Neem acht ons maïsmeel, een pond tarwebloem, een pond boter, zes eidooiers, een halve ons kaneel, nog een halve ons kruidnagels, en twee eiwitten, meng alles goed samen, en als het deeg klaar is, geef het dan de vorm van een chiapino, neem dan de dooier van een ei met wat water, klop het goed door elkaar en bestrijk ze dan aan de bovenkant met de kwast; leg ze dan op de bladeren.’
De paste di meliga zijn een voorbeeld van culinaire creativiteit die voortkomt uit noodzaak en traditie. Dankzij maïs, een veelzijdig en voedzaam voedingsmiddel, heeft de Piëmontese keuken unieke en gewaardeerde gerechten weten te creëren die deel uitmaken van het gastronomische erfgoed van de regio.
Uit ‘I melicotti di Pianezza en de andere paste di meliga van Piemonte’ door G.P. Spaliviero.
