Recept sfogliatella frolla

De sfogliatella is een van de meest geliefde en beroemde desserts uit de Napolitaanse traditie, maar weinigen weten dat de oorsprong teruggaat tot de 18e eeuw in het conservatorium van Santa Rosa da Lima, in Conca dei Marini, in de provincie Salerno. Het was in dit klooster dat het per toeval werd gecreëerd, toen de nonnen besloten om restjes griesmeeldeeg te gebruiken om een dessert te maken. Door gedroogd fruit, suiker en limoncello toe te voegen, kregen ze een heerlijke vulling die ze besloten te bedekken met een laagje bladerdeeg en het daarna warm te bakken.

Het dessert werd onmiddellijk een groot succes bij de inwoners van de omliggende gebieden van het klooster en kreeg de naam “Santarosa” ter ere van de heilige waaraan het klooster was gewijd. Pas in 1818 kwam het geheime recept van de Santarosa sfogliatella in Napels terecht, dankzij banketbakker Pasquale Pintauro. Hij besloot enkele wijzigingen aan te brengen in het originele recept en introduceerde de frolle variant, waardoor de sfogliatella nog smakelijker en geliefder werd.

Tegenwoordig wordt de sfogliatella in twee hoofdvarianten bereid: riccia en frolla. De riccia is de meest traditionele, met een knapperige korst en een zachte vulling op basis van ricotta, griesmeel, suiker en sinaasappelschil. De frolla heeft daarentegen een zachter en meer kruimelig deeg, perfect voor wie de voorkeur geeft aan een andere textuur.

Ongeacht de gekozen variant blijft de sfogliatella een symbool van de Napolitaanse banketbakkerstraditie en een lekkernij om bij elke gelegenheid van te genieten. Als je in Napels bent, mag je de kans om een heerlijke sfogliatella te proeven, strikt bereid volgens de traditie die door de eeuwen heen is doorgegeven, zeker niet missen. Een reis om de smaken en geuren van een stad rijk aan geschiedenis en culinaire traditie te ontdekken.

Bij deze gelegenheid presenteer ik de frolla, een eenvoudig juweeltje van heerlijkheid!