Het recept van de Farofa met pinda’s en kokos is gewijd aan het winnende lied van het Sanremo Festival 1968: “Canzone per te”, een nummer gecomponeerd door Luis Bacalov, Sergio Bardotti en Sergio Endrigo, uitgevoerd door Endrigo zelf en Roberto Carlos, de Braziliaanse muzikale artiest die wereldwijd de meeste platen heeft verkocht (120 miljoen).
Om nooit opgehelderde redenen komen de teksten van de twee versies van het winnende lied niet overeen en bevatten ze zelfs aanzienlijke verschillen, zelfs in het refrein.
In dezelfde editie het lied “Ti va di Cantare” Louis Armstrong – Lara Saint Paul, waaraan het recept van de S’mores blondies is gewijd.
De Farofa met pinda’s (pinda’s) en kokos (kokos) is een zoet-hartige variant van het meest klassieke Braziliaanse bijgerecht: de farofa, oftewel maniokmeel (of maismeel) geroosterd in vet.
Met de toevoeging van bacon of linguiça kan het ook als hartig bijgerecht worden geserveerd.
- Moeilijkheidsgraad: Zeer gemakkelijk
- Kosten: Zeer goedkoop
- Bereidingstijd: 5 Minuten
- Porties: 2 personen
- Kookmethodes: Fornuis
- Keuken: Braziliaans
- Seizoensgebondenheid: Alle seizoenen
Ingrediënten
- 2 eetlepels boter
- 150 g farofa
- 100 g geraspte kokos
- 50 g pinda's (of pindameel)
Stappen
Voeg een eetlepel boter toe in een pan.
Voeg de gehakte pinda’s, geraspte kokos toe en bak nog drie minuten.
Voeg nog een eetlepel boter toe en laat het smelten.
Voeg tenslotte de farofa toe, bak nog 3 minuten (of tot het krokant is).
“Canzone per te” is door tal van andere artiesten op nieuw geïnterpreteerd.
In 1968 nam Mina haar eigen versie op in het Italiaans en Spaans en in hetzelfde jaar voerde Giorgio Carnini een instrumentale versie uit voor zijn album Giorgio Carnini all’organo Hammond X-66, dat ook in Turkije en Venezuela werd uitgebracht.
In 1968 voerde de groep Los Catinos een Spaanse versie uit met de titel Canción para tí, opgenomen op het album uit 1991 Canciones románticas.
In 1974 zong de Portugese zangeres Amália Rodrigues het in het Italiaans voor haar album Amalia in Italia.
Andere opnames in het Italiaans zijn later gemaakt door Ornella Vanoni, Claudio Baglioni en Gianni Morandi.
In 1989 nam Enrico Ruggeri het lied op in zijn album Contatti; later, tijdens een concert in 2005, prees hij Endrigo tijdens het uitvoeren van het nummer.
In 2003 nam Orietta Berti een versie op die werd uitgebracht op haar album Emozione d’autore.
Elisa speelde het stuk op het Sanremo Festival 2010, om het Italiaanse lied wereldwijd te eren tijdens de speciale avond.
Simone Cristicchi presenteerde het op het Sanremo Festival 2013, tijdens de “Sanremo Story” avond gewijd aan de liedjes die in het verleden op het festival zijn gepresenteerd.
In 2015 bracht het trio Il Volo hun eigen versie van het nummer uit als de tweede single van hun EP Sanremo grande amore.
