De Poffertjes zijn kleine pannenkoeken typisch voor Nederland: klein, luchtig, lichtjes “opgeblazen” door de gist.

▶Het eerste bekende recept verschijnt in het kookboek De volmaakte Hollandsche keukenmeesteres, gepubliceerd in 1746.
▶▶Volgens de traditie — of tenminste een van de legendes — zouden ze zijn gecreëerd in een Nederlandse abdij, als een aanpassing van de hostie voor de communie, tijdens perioden van tarwemeeltekort: men begon boekweitmeel + gist + water te gebruiken.

⁠▶Oorspronkelijk werden ze gemaakt met boekweitmeel, water en gist, en beschouwd als “armelui’s voedsel”: boekweitmeel werd door boeren gebruikt omdat het op arme grond groeide.

▶In de loop der jaren zijn ze geëvolueerd: toevoeging van tarwemeel, melk, eieren, boter, gist — om ze zachter en rijker te maken. ▶Maar ik heb een traditionele en glutenvrije versie gemaakt met alleen boekweitmeel.

▶Traditioneel worden ze gebakken in een speciale plaat met kleine holtes (de “poffertjespan”) die hun de ronde vorm en rand geeft, en werden ze op kolen of vuur gebakken.

▶Tegenwoordig is het een klassieke streetfood, specialiteit van feesten, beurzen, kerstmarkten in Nederland. Ze worden warm geserveerd met boter en poedersuiker, soms met siroop, fruit, chocolade of room.

▶De Poffertjes werden naar Indonesië gebracht tijdens de Nederlandse koloniale periode. Door dit contact zijn in de loop van de tijd in Indonesië “verwante” zoetigheden ontstaan, zoals Kue Cubit, die hun vorm, concept en werkwijze overnemen.
▶▶Daarom zijn de Poffertjes — of tenminste hun “culinair erfgoed” — ook aanwezig in de moderne Indonesische keuken, als deel van wat overblijft van de koloniale invloed.