Japanse Tsujiura senbei zijn de Chinese gelukskoekjes… of beter gezegd, het zijn de Amerikaanse fortune cookies... of beter…
De fortune cookies – zoals we ze vandaag de dag kennen, namelijk als knapperige, halvemaanvormige pakketjes die je breekt om het briefje met je geluk eruit te halen – zijn een product van Chinese en Japanse immigranten in de Verenigde Staten.
Het was Yasuko Nakamachi, een onderzoeker aan het Kanagawa University’s Institute, die, na het ontdekken van de gelukskoekjes tijdens een verblijf in New York in de jaren tachtig, een soortgelijk product in Japan opmerkte toen ze terugkeerde, namelijk de tsujiura senbei.
Dezelfde identieke koekjes die zij zelf zag bakken in de buitenwijken van Kyoto in een familiebedrijfje
Deze Japanse koekjes zijn “gelukskoekjes” die zachter, groter zijn en het briefje is niet binnenin, maar in een vouw geplaatst, en bevatten sesam en miso in het deeg, zonder vanille of vet en waarschijnlijk met joshinko, oftewel Japanse rijstmeel.
De tsujiura senbei, die na de Eerste Wereldoorlog in Amerika aankwamen, waren bijzonder populair in de Tea Garden van San Francisco: ze werden bereid door Makoto Hagiwara, geholpen door enkele medewerkers van Chinese afkomst en Chinese klanten.
Het waren de Chinezen die het recept herschreven voor een industriële productie die binnen enkele jaren de senbei volledig deed vergeten, en nog steeds kun je in Chinatown, San Francisco de Golden Gate Fortune Cookies Factory bezoeken.
De vorm, die doormidden gevouwen is en een stuk papier met een kort woord binnenin bevat, vindt zijn oorsprong in de Tsujiura rijstcrackers, die in heiligdommen werden uitgedeeld om het nieuwe jaar te vieren in de Hokuriku-regio in Japan.
Hagiwara bood deze rijstcrackers (in het Engels “Japanese cookies” genoemd) aan zijn gasten aan als onderdeel van hun thee, waarin omikuji, oftewel: een briefje met een goddelijke voorspelling, een orakel dat bij Shinto- en Boeddhistische tempels in Japan wordt getrokken tijdens speciale feestdagen om je lot te kennen.
De gelukskoekjes bevatten ook geluksnummers, bekende uitspraken en spreekwoorden.
Mijn keuze: 水に流す – mizu ni nagasu.
Dit betekent letterlijk “laat het met het water meedrijven”.
Dit komt overeen met de Engelse uitdrukking: “Water under the bridge” of “Vergeven en vergeten”.
- Moeilijkheidsgraad: Moeilijk
- Kosten: Zeer goedkoop
- Bereidingstijd: 15 Minuten
- Porties: 20 Stuks
- Kookmethodes: Oven
- Keuken: Japans
- Seizoensgebondenheid: Alle seizoenen
Ingrediënten
- 4 eiwitten
- 120 g rijstmeel
- 1 eetlepel rijstzetmeel
- 200 g suiker
- 1 snufje zout
- q.b. sesam
Stappen
Voeg 6 eetlepels water toe aan de eiwitten.
Meng het rijstmeel met het zetmeel, voeg de suiker en het zout toe. Voeg deze toe aan de eiwitten. Voeg de sesam toe.
Verdeel 1 eetlepel van het beslag op een bakplaat en maak met een cirkelvormige beweging een dun koekje van ongeveer 7 cm in diameter.
Bak een paar koekjes tegelijk in een oven op 220°C voor 8 minuten.
Vouw het koekje, terwijl het nog warm is, in een halve maan, plaats het op de rand van een kopje om de vouw te vormen en plaats elk koekje in een muffinvorm om ervoor te zorgen dat het zijn vorm behoudt.
Plaats het briefje in de vouw.
In China zijn gelukskoekjes onbekend.
In de film “Iron Man 3” (2013), zegt het personage Mandarin (Ben Kingsley) in een scène:
“Wist je dat? Gelukskoekjes zijn niet Chinees. Ze zijn gemaakt door Amerikanen met behulp van een Japans recept“.
