De aglione bewaren in de koelkast of de vriezer om het langdurig te kunnen gebruiken zonder verspilling en om al zijn eigenschappen zo goed mogelijk te behouden.
Ik ontdekte aglione tijdens een bezoek aan Arezzo toen ik de beroemde “pici all’aglione” proefde, een recept uit de Toscaanse traditie.
Bezorgd over een mogelijke zware spijsvertering, werd ik veroverd door de delicate smaak en verteerbaarheid van de aglione die ik vandaag de dag als een speciaal ingrediënt beschouw.
Natuurlijk ben ik thuisgekomen met twee grote bollen aglione [en een verpakking pici] en ik vroeg me af hoe ik het het beste kon bewaren om het langdurig te kunnen gebruiken zonder verspilling en om al zijn eigenschappen zo goed mogelijk te behouden.
- Moeilijkheidsgraad: Makkelijk
- Kosten: Gemiddeld
- Bereidingstijd: 20 Minuten
- Kookmethodes: Zonder koken
- Keuken: Italiaans
Ingrediënten
- aglione (bollen)
Aanbevolen gereedschappen
- Mes schilmes
- Snijplank
- Container luchtdicht
- Voedselfolie transparant
- Voedselzak
Voorbereiding
Aglione, net als gewone knoflook, moet worden bewaard op een droge, goed geventileerde plaats.
Om de versheid te verlengen en er zo lang mogelijk over te kunnen beschikken, heb ik besloten om een klein deel in de koelkast te bewaren en de rest in de vriezer.
Verwijder de laagjes schil die de aglione bol bedekken.
Scheid de tenen.
Pel elke teen afzonderlijk: maak met een scherp mesje een kleine inkeping aan de punt van de teen en pel voorzichtig tot hij helemaal is geschild.
Ik heb een klein deel van de aglione in de koelkast bewaard: een paar tenen kort te gebruiken [binnen een week maximaal].
Plaats de schoongemaakte en gepelde tenen in een klein luchtdicht afgesloten container en bewaar ze in de koelkast.
Ik heb het overige deel in de vriezer bewaard om er zo lang mogelijk over te kunnen beschikken [tot 6 maanden].
Ik heb het volgende klaargemaakt:
• Schoongemaakte en gepelde tenen heel;
• Schoongemaakte en gepelde tenen doormidden gesneden;
• Schoongemaakte en gepelde tenen in plakjes of dunne schijfjes gesneden;
gescheiden door transparante folie in een vriezerzak.Neem de aglione in de gewenste vorm en hoeveelheid en voeg het toe aan je bereidingen.
Aglione, gekenmerkt door een organoleptische zoetheid, mag niet worden gebakken, maar zachtjes worden gestoofd met water.
FAQ (Veelgestelde Vragen)
Wat is aglione?
De typische aglione van de Valdichiana behoort tot de Alliaceae-familie zoals gewone knoflook en ui.
Wat is het verschil tussen knoflook en aglione?
Gekenmerkt door een organoleptische zoetheid, verschilt aglione van gewone knoflook door:
• veel mildere geur en smaak;
waardoor het vriendelijker is voor het gehemelte en geen onaangename effecten heeft op de ademhaling, zodat het ook wel “kusknoflook” of “knoflook van geliefden” wordt genoemd;
• betere verteerbaarheid;
• grotere veelzijdigheid.
De bollen kunnen 600-800 g bereiken en de tenen zijn groot.Hoe eet je aglione?
Perfect voor wie van knoflook houdt maar een minder indringende smaak wil of spijsverteringsproblemen heeft: aglione is een goed alternatief voor gewone knoflook in elke bereiding.
Waarom is aglione zo duur?
Helaas is het niet gemakkelijk verkrijgbaar omdat het een nicheproduct is, maar het kan online besteld worden.
